Amosando publicacións coa etiqueta 1º de maio. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta 1º de maio. Amosar todas as publicacións

venres, abril 29, 2022

A CIG convoca mobilizacións en cidades e vilas de toda Galiza este Primeiro de Maio - En Ferrol desde a Avenida de Esteiro e n'As Pontes desde a Praza do Hospital, ás 12 do mediodía - A central sindical reclama políticas públicas e salarios dignos para combater a pobreza


A CIG convoca 16 manifestacións para conmemorar o Primeiro de Maio, Día Internacional da Clase Traballadora, baixo o lema “Contra a pobreza, políticas públicas e salarios dignos”. A central sindical acompaña esta reivindicación cun paquete de propostas para facer fronte ao descontrolado incremento de prezos dos produtos básicos.



MANIFESTACIÓNS

A Coruña: 12h desde a Praza de Vigo

Cee: 12h na Praza Concha Blanco.

Compostela: 12h desde a Praza Roxa

Ribeira: 12h desde a Praza do Peixe

Ferrol: 12h desde o local da CIG (Avda. de Esteiro)

As Pontes: 12h na Praza do Hospital


Lugo: 12h desde o Edificio Sindical (Ronda da Muralla)

Foz: 12h na Delegación de Facenda

Ourense: 11.30h desde a Praza Maior

Verín: 12h na Praza do Concello

O Barco: 12h na Praza do Concello

Pontevedra: 11.30h desde a Ferreiría

Vilagarcía: 12h desde a Casa do Mar

A Estrada: 12h desde a Praza do Mercado

Vigo: 12h desde a Dobrada

Cangas: 18h na Praza do Concello


Neste ano o Primeiro de Maio ten lugar no medio da crítica situación económica e social pola carestía da vida na que xa viviamos, agravada polas consecuencias da guerra na Ucraína. A CIG propón un paquete de medida urxentes para atallar o impacto que os altos prezos dos bens e servizos básicos están a ter sobre as clases populares. Estas propostas, na liña das que xa se trasladaron aos Gobernos español e galego para avanzar nunha saída galega xusta da crise, requiren dunha decidida intervención pública e inciden en varios ámbitos para poder garantir unhas condicións de vida dignas. Entre as medidas destacan:


Electricidade

1.- Creación dunha Tarifa eléctrica especial que, durante 24 meses, fixe o prezo de referencia entre os 10 €/MWh e os 60 €/MWh para quen teña potencia contratada igual ou inferior a 15 kW.

2.- Implantar a Tarifa Eléctrica Galega mediante a eliminación do pagamento da peaxe de transporte e aplicando unha redución do 10% da tarifa mensual a quen teña o seu domicilio en Galiza, tendo en conta o carácter produtor e exportador de enerxía que ten o noso país.

3.- Limpar a factura dos cargos sen relación directa co funcionamento do sistema (fomento das enerxías renovábeis, custos extrapeninsulares e déficit de tarifa, etc.) e que sexan asumidos polos Orzamentos Xerais do Estado.

4.- Retirar do mercado maiorista (pool) para fixar o prezo da electricidade as centrais hidráulicas, as nucleares e gas para conseguir unha baixada xeneralizada no prezo da electricidade.

5.- Controlar e fixar límite ao beneficio obtido polas empresas eléctricas.

6.- Crear unha Empresa Pública Galega de Electricidade.

7.- Fiscalizar as concesións hidroeléctricas. Reverter as instalacións hidroeléctricas ao sector público, destinado os beneficios da produción a abaratar o custo da electricidade.

8.- Aplicar na tarifa o tipo mínimo do IVE (4%) e eliminar do imposto á xeración (7%) que as empresas produtoras repercuten nos recibos.

9.- Esixir compromisos industriais, de emprego e de participación pública para as empresas que opten á concesión de instalacións de produción de enerxía renovábeis.

10.- Crear e pór en funcionamento en Galiza (As Pontes) o Centro para a Competitividade e a I+D+i no Almacenamento de Enerxía.

Salarios

1.- Os incrementos salariais deberanse situar nos 1.226 euros/ano lineais (87 euros/mes 14 pagas) e incremento salarial do 4,50%.

2.- Incluír en todos os convenios a cláusula de revisión salarial con carácter retroactivo conforme ao IPC interanual acumulado.

3.- Aprobar as medidas necesarias para que as auditorías retributivas e os plans de igualdade conteñan medidas reais e eficaces para rematar coa fenda salarial e outras desigualdades.

4.- Fixar o salario mínimo interprofesional en 1.167 euros ao mes, que é o 60% do salario medio do Estado español, tal como recomenda a Carta Social Europea.

Emprego


1.- Prohibición de simultanear a aplicación dun ERTE con outras medidas de recorte: descolgues, modificación das condicións de traballo, mobilidade xeográfica, desregulación da xornada, etc.

2.- As empresas para podérense acoller ao ERTE estarán ao día na actualización das revisións salariais, completar até o 100% os salarios, e manter a todo o persoal temporal da empresa principal ou externas.

Combustibles

Fixación polo Goberno dun prezo máximo de gasolina e diésel mentres non se estabilicen os prezos e non se avance nunha solución fiscal xusta, tomando como base o prezo medio nas gasolineiras ao 24 de febreiro de 2022.

Mobilidade

Reforzar os servizos de mobilidade aumentando frecuencias e ampliando horarios para facilitar os desprazamentos, así como reducir as esixencias para o acceso a maiores descontos.

Alugueiro

Conxelación das cláusulas de actualización das rendas de alugueiro en todos os conceptos durante o ano 2022

1º de Maio de 2022

Confederación Intersindical Galega - CIG
https://www.cig.gal/
_______

A CGT no 1º de Maio: 'Nin nos farán crer, nin nos farán calar' - Os dereitos conquístanse loitando !!


Nin nos farán crer, nin nos farán calar

O que se prometía como a solución aos problemas da clase traballadora non supuxo máis que un novo e enorme fracaso; a nova reforma supón a definitiva lexitimación e consagración, por parte do autoproclamado goberno máis progresista da historia, daqueles aspectos máis lesivos que xa se avanzaron nas reformas laborais de 2010 (goberno Zapatero) e de 2012 (goberno Rajoy).

Entre outras cuestións, mantéñense os mecanismos que facilitaban os despedimentos (non se recuperan indemnizacións nin os salarios de tramitación), quedan as razóns intanxibles das previsións económicas (perdas previstas ou futuras) para poder levar a cabo despedimentos colectivos, ou a non intervención da autoridade laboral nos ERE.

Dos convenios de empresa, unicamente garántese a igualdade salarial, pero non o demais. E en materia de subcontratación, vai haber que loita-la nos xulgados sen dúbida, xa que non se dá unha solución clara a quen realiza igual traballo pero non reciben igual salario.

Mentres tanto, o custo da vida segue encarecéndose a toda velocidade, sen que as rendas da clase traballadora crezan ao mesmo ritmo. Nuns casos, coa complicidade activa dos sindicatos maioritarios. Noutros, por culpa dunha estudada pasividade por parte de quen goberna. Bens de primeira necesidade alcanzan o seu prezo récord un mes tras outro. Nin os salarios nin as rendas básicas teñen unha actualización que se equipare ao encarecemento do custo da vida. En todas as frontes podemos observar o mesmo: pensións que non se revalorizan, convenios que quedan conxelados... Agora, ademais, cando apenas empezamos a pagar as consecuencias da crise do Covid 19, avecíñanse as da guerra de Ucraína. O sistema capitalista xa puxo a funcionar a súa maquinaria para que de novo sexamos as traballadoras e traballadores quen asuma os sacrificios e vano a facer como sempre, coa complicidade dos sindicatos maioritarios, que sen dúbida nos van a vender unha vez máis, como xa o fixeron coas reformas laborais, co chamado Pacto de Rendas.

Á CGT nin a farán crer nin a farán calar, por máis operacións propagandísticas que leven a cabo quen prometía asaltar os ceos. As conquistas sociais conséguense na rúa e non nas urnas. As verdadeiras conquistas sociais, as que supoñen unha verdadeira transformación, xamais xurdiron dun pacto entre oligarquías.

Os dereitos conquístanse loitando !!

1º de Maio de 2022

Confederación Xeral do Traballo

CGT Galicia
http://www.cgtgalicia.org/
_______

CCOO e UGT chama á cidadanía galega a mobilizarse o 1º de Maio pola suba dos salarios, a contención dos prezos e máis igualdade, para que a clase obreira 'non pague os pratos rotos» desta crise'


UGT chama á cidadanía galega a mobilizarse o 1º de Maio pola suba dos salarios, a contención dos prezos e máis igualdade

UGT e CCOO convocan manifestacións en toda Galicia, en Ferrol partirá desde o Inferniño ás 12 do mediodía.

O secretario xeral de UGT-Galicia, José Antonio Gómez, xunto á secretaria xeral do S.N. de CCOO de Galicia, Amelia Pérez, presentaron hoxe en Santiago en rolda de prensa o 1º de Maio que este ano vaise celebrar baixo o lema “A solución: subir salarios, conter prezos e máis igualdade”.

Segundo Amelia Pérez, "reivindicamos que o centro das políticas deste país siga sendo o factor traballo, porque é o verdadeiro elemento transformador da sociedade". Neste sentido, as políticas que se adoptan na materia "son o que ao final mellora a vida das persoas", apuntou a dirixente sindical.

José Antonio Gómez, destacou que "este 1º de Maio vai ser unha data para a celebración, orgullo polo conseguido froito da concertación e diálogo social, para defender e esixir que o conseguido se cumpra pero tamén para poñer enriba da mesa vellas reivindicacións non acadadas e novas demandas".

O Secretario Xeral de UGT-Galicia, fixo fincapé en que "a celebración deste 1º de Maio no pode escapar ó contexto, abafado pola guerra en Ucraína que está a levar a unha situación de crise económica a nivel mundial pero tamén ao sufrimento inxusto do pobo ucraíno e de moitos cidadáns rusos que están a ser perseguidos polo súa postura en contra desta inxusta guerra". Neste senso, manifestou a solidariedade do Sindicato con todos eles e con "moitos outros pobos onde celebrar esta data e mesmo facer sindicalismo no día a día é causa de represión e persecución".

A secretaria xeral de CCOO reiterou o apoio dos sindicatos de clase ao pobo ucraíno, rexeitando tanto a invasión rusa como a represión por parte do Goberno de Putin contra os manifestantes que piden a paz; tamén ao pobo saharauí, criticando o cambio de postura do Goberno de España, "que non compartimos".

Amelia Pérez, amosou a súa preocupación polo avance da extrema dereita no Estado español e en Europa: "Estase banalizando e normalizando de xeito alarmante", e puxo como exemplo a recente entrada de Vox no Goberno autonómico de Castela e León.

A secretaria xeral de CCOO defendeu a importancia de subir os salarios, debate que ten lugar cunha guerra en Ucraína e cun aumento aínda maior da inflación, que xa viña subindo nos últimos meses. "Estase falando dun pacto de rendas, que ten que ser como asumamos entre todos e todas, e non só a clase obreira, o custo da crise que se está producindo", advertiu.

José Antonio Gómez, destacou "a bagaxe positiva coa se concorre a esta edición do 1º de Maio, cos acordos en materia de pensións, o SMI, teletraballo, ERTE`s ou reforma laboral, froito todos eles do diálogo social e dunha ardua tarefa de negociación e concertación. E, precisamente, isto debe animar ós galegos e galegas a saír ás rúas para defender o conseguido".

"Pero a cara negativa deste 1º de Maio é unha conxuntura económica marcada por un IPC na contorna do 10% que se non vai acompañado dunha suba de salarios e non se garante a suba das pensións, como algúns xa están a suxerir, conducirá ó empobrecemento das familias deste país".

Finalmente, Amelia Pérez, reclamou máis igualdade, "porque iso significa máis xustiza social". Neste sentido apelou a "aproveitar os plans de igualdade e as novas normas en materia de igualdade que se aprobaron nos últimos anos para reducir os desequilibrios que se rexistran nas empresas".

O Secretario Xeral de UGT-Galicia, manifestou que "a postura da CEOE, en relación ó AENC, ten que mudar. Ten que apostar por garantir cláusulas de revisión salarial que aseguren o mantemento do poder adquisitivo das familias. O contrario vai supoñer o conflito e o país, na conxuntura actual, require de pacto e negociación. Pero a cerrazón da patronal pode conducir ó contrario porque non se pode consentir que sexan os traballadores, cos seus salarios, os que paguen as consecuencias. Xa hai a día de hoxe sectores, como o do telemarketing ou o do alimentación e comercio da provincia da Coruña que xa están nunha situación de conflito aberto ata que non se lles garanta ós seus traballadores e traballadoras o mantemento do poder de compra".

José Antonio Gómez, recoñeceu que tanto o Goberno central como o da Xunta adoptaron medidas para paliar a situación, "medidas que UGT saúda pero que considera insuficientes. Urxe un maior soporte para os máis vulnerables. Hai en España 9.500.0000 persoas con salarios de 1.000 euros ou menos, desempregados, perceptores de pensións non contributivas ou con complementos a mínimos. Cifra que en Galicia sitúase nas 500.000 persoas, que, de seguro, teñen serias dificultades para chegar a fin de mes. Por iso, urxe habilitar outro tipo de achegas para os máis vulnerables".

Na súa intervención, o Secretario Xeral da UGT-Galicia, tamén rexeitou a receita, para combater esta crise, das rebaixas fiscais que, "de seguro traerían consecuencias negativas no eido internacional e traerían consigo consecuencias moi negativas no eido do investimento público".

A secretaria xeral de CCOO envioulle unha mensaxe ao Partido Popular e á Xunta, advertíndolles aos seus dirixentes que "Galicia non pode pagar as consecuencias desta longa interinidade". A situación actual "esixe tomar medidas e as familias non poden agardar aos tempos dos partidos políticos. A Xunta ten que traballar xa", afirmou Amelia Pérez.

Finalmente, José Antonio Gómez, explicou que neste 1º de Maio vanse levar ás rúas unha serie de reivindicacións como a suba do SMI a finais de ano para que este se sitúe no 60% do salario medio do país; seguir avanzando en materia de igualdade; poñer en marcha un plan de loita contra a lacra da sinistralidade laboral; as 32 horas semanais; unha transición ecolóxica xusta; e a reforma dun ET para o século XXI.

Santiago, 26 de abril de 2022

✔ Manifesto 1º de Maio conxunto de UGT e CCOO de Galicia. | Acceder/Baixar.

✔ Manifesto 1º de Maio do S.N. de CCOO de Galicia. | Acceder/Baixar.


UGT Galicia
https://www.ugtgalicia.org/


S.N. de CCOO de Galicia
https://www.ccoo.gal/
_______

sábado, maio 01, 2021

Estamos a vivir un momento histórico, de grandes agresións por parte da patronal, dun sistema que, aproveitando a pandemia afondou, aínda máis, na concentracion de capitais nas mans duns poucos a conta do empobrecemento das maiorías sociais, .... Por Manuel Anxo Grandal Anca - 1º de Maio de 2021


1º de Maio


Estamos a vivir un momento histórico, de grandes agresións por parte da patronal, dun sistema que, aproveitando a pandemia afondou, aínda máis, na concentración de capitais nas mans duns poucos a conta do empobrecemento das maiorías sociais. Estamos nun momento no que amparándose na necesidade dun cambio produtivo pretenden dar un paso máis nas políticas neoliberais e na consolidación do modelo económico e social que nos levou até aquí. Temos que facer deste 1º de maio un día de loita, enchendo as rúas de Ferrol, un berro colectivo na demanda dun mundo mellor, máis xusto e solidario. E só nós,  a través da loita obreira e social podemos acadalo.

1º DE MAIO
MANIFESTACIÓN ÁS 12:00 DO MEDIODÍA
SAÍDA  LOCAL DA CIG-FERROL

Un saúdo nacionalista e de clase

Manuel Anxo Grandal Anca
Secretario Comarcal da CIG-Ferrol

CIG INFORMA -- Celebración 1º de Maio
https://www.cig.gal/

Enviado por:
CIG FERROL INFORMA
-cig@cig.gal-
29 de abril de 2021 19:26

_______

sábado, maio 02, 2020

Para as que pensan que o futuro non é o que pasará, senón o que faremos - Les déterminé-es - Manifesto confinado pero non amordazado! - Vídeo


Les déterminé-es

Para as que pensan que o futuro non é o que pasará, senón o que faremos

Manifesto confinado pero non amordazado! do pasado 1 de maio que resoou desde as fiestras de lugares, vilas e cidades do estado francês.

Para o 1 de maio, activistas de diversas procedências (cidadáns, sindicalistas, chalecos amarelos, ecologistas, feministas, etc.) elaborarom este clip participativo que resoou en xanelas e balcóns o 1 de maio, fazendo-se ouvír a nossa voz, as nossas reivindicaçons.

O movimento das grandes ganhadoras do 63
(Mouvement Les grandes gagnantes 63).





Máis info en: mediacoop.fr
En  facebook.
_______

venres, maio 01, 2020

#1deMaio de 2020 - Declaración da CIG - A clase traballadora galega celebra o 1º de Maio reclamando protección fronte ao capital e unha Galiza soberana e con futuro - Vídeo


📢🚩A clase traballadora galega celebra o 1º de Maio reclamando protección fronte ao capital e unha Galiza soberana e con futuro.



🗣️🚩A Internacional soou este mediodía dende as fiestras de Galiza, onde tamén ondearon bandeiras vermellas e da patria, nunha acción reivindicativa convocada pola CIG para conmemorar este Día Internacional da Clase Traballadora.

📌👷‍♀️O lema escollido, "Protexamos a clase traballadora, non o capital. Por unha Galiza soberana e con futuro", apela á necesidade de contármonos con medidas que garantan a nosa saúde ante a pandemia da Covid19, mais tamén á urxencia de virar as políticas para que a crise social e económica derivada da emerxencia sanitaria non volva recaer sobre a clase traballadora e as maiorías sociais.


https://youtu.be/ECV9ogr2ITk

ℹ️+INFO: https://www.cig.gal/nova/1maio2020.html

Fonte: Avantar.| Baixo Licenza Creative Commons.
Canle: Avantar.

Enviado por:
Inacio Caranza
-inaciogz@gmail.com-
01de maio de 2020 16:30:10

_______

xoves, abril 30, 2020

1º de maio para a Reflexión, manifesta o Secretario Comarcal de CCOO de Ferrol, Santiago Díaz Gómez - Primeiro de Maio de 2020 - Comunicado de UGT e CCOO: Traballo e servizos públicos: outro modelo social e económico é necesario


PRIMEIRO DE MAIO PARA A REFLEXIÓN

A crise do coronavirus veu remover os cimentos do sistema. Veu cuestionalos e, a estas alturas, deberiamos celebrar este primeiro de maio cun exercicio de reflexión, non só sobre o mundo do traballo, como a data require, senón tamén sobre o modelo de sociedade que compartimos ata hoxe, e o que queremos para o futuro. Os sindicatos non naceron só para mellorar as condicións laborais e salariais da clase traballadora, naceron tamén para mellorar as condicións de vida da sociedade na que se insiren.

A reflexión sobre a cuestión laboral propiamente, obrigada e habitual na celebración do primeiro de maio, pasa nestes momentos por cuestións esenciais, pero non novas para CCOO: seguridade e prevención de riscos laborais, defensa dos servizos públicos de calidade, dignificación do traballo das persoas que exercen as funcións básicas: sanidade, educación, seguridade, limpeza, abastecemento, transporte, coidados de maiores e dependentes, etc. CCOO debe apostar como fixo sempre por estas prioridades. Nesta situación de urxencia revélanse como traballadoras e traballadores esenciais, persoas con contratos e salarios precarios. Persoas que agora están en primeira liña e ás que pedimos que nos saquen deste pesadelo. Agora que vemos ás coidadoras das nosas nais, pais e avós traballando en precario e con salarios de pobreza, ten máis sentido que nunca a frase “O contrario da pobreza é a xustiza”.

A reflexión, neste caso obrigada polas circunstancias, a cerca do sistema económico e social en que vivimos ata hoxe, pasa por analizar a fraxilidade dese modelo que, criamos asentado nunha globalización que hoxe é parte do problema e non parte da solución.

Desde CCOO apostamos desde sempre por un sistema onde os servizos públicos vertebren o benestar social. Ademais, nestes días, moitas persoas comparten un dos nosos eixes de actuación; ese que se basea en que só a unidade, a solidariedade e a cooperación fan avanzar a sociedade. A grandes males, grandes remedios, di a sabedoría popular, a historia demostra que a solución aos grandes problemas faise sempre de xeito colectivo. O que, de tanto repetirse, tomábase como unha consigna oca, é hoxe o mellor valor que podemos transmitir ás nosas fillas e fillos.

Feliz 1º de maio

Vivan as CCOO

Santiago Eloy Díaz Gómez
Secretario da Unión comarcal de CCOO Ferrol.


Primeiro de Maio de 2020 - Traballo e servizos públicos: outro modelo social e económico é necesario

Celebramos o 1.º de Maio, Día Internacional do Traballo, en pleno confinamento motivado polo COVID-19, virus que percorre o mundo e que se manifestou con especial incidencia no noso país. Todo se ve afectado pola extensión da pandemia; miles de persoas faleceron, o noso tecido produtivo quedou gravemente danado, millóns de postos de traballo están en perigo e centos de miles de persoas atópanse sen recursos fronte á crise.

O  1.º de Maio, xornada de solidariedade internacionalista

O COVID-19 está afectando a todo o mundo, aínda que o faga con diferente intensidade, e en todo o mundo se puxo de manifesto a fraxilidade e inxustiza do modelo social e económico imperante. O 1.º de Maio é a mellor ocasión para reivindicar unha nova orde mundial máis xusta e solidaria que sitúe as persoas e o seu benestar por diante dos intereses económicos duns poucos. É tamén a ocasión de recordar a memoria dos e das sindicalistas que son perseguidos, despedidos, ameazados ou asasinados en calquera lugar da Terra por defenderen ese mundo máis xusto, onde a repartición da riqueza, o valor do traballo e a liberdade sindical van da man.

Enfrontar a crise desde as institucións europeas

Europa debe ter o protagonismo que ata agora non deu asumido. A crise é de tal magnitude que está poñendo en dúbida os alicerces do logro máis importante do noso continente: a Unión Europea.

As institucións europeas deben aceptar que as políticas de austeridade que impuxeron na pasada crise debilitaron os mecanismos de protección social e laboral nos que se está cebando a pandemia, e renunciar a elas definitivamente para enfrontar a crise de forma verdadeiramente solidaria.

Ata agora, malamente se alcanzou un acordo para liberar unha primeira partida de medio billón de euros destinados a afrontar os efectos máis perniciosos da crise. Pero cómpre máis decisión e vontade política. Necesitamos unha verdadeira ferramenta unitaria de investimento en Europa e unha iniciativa fiscal coordinada. Nesta conxuntura urxe impulsar a capacidade para emitir débeda común que axude a financiar un gran plan de choque europeo contra a crise e pola reconstrución económica. Os sindicatos españois, xunto coa Confederación Europea de Sindicatos, traballamos nesa dirección, porque non está en xogo unicamente a recuperación das economías nacionais: está en xogo o futuro da Unión Europea.

Unha vía diferente. Enfrontar a crise no noso país

Desde o primeiro momento, as organizacións sindicais presentamos propostas para evitar que a crise destrúa emprego e deixe na pobreza máis absoluta amplas capas da nosa cidadanía: a promoción e primacía dos mecanismos de axuste temporal, as suspensións e reducións de xornada —a través do mecanismo dos ERTE—; as prestacións por desemprego a contador cero para todas as persoas afectadas, tivesen ou non adquirido o dereito a elas; as axudas e subsidios extraordinarios, etc., son, en gran parte, o resultado da esixencia sindical no marco do diálogo social. Son instrumentos aínda insuficientes, pero que sitúan a resposta á crise nunha vía diferente, centrada na atención aos problemas das persoas e nunha nova forma de percibir as necesidades deste país.

Queda moito por facer


Agora, é necesario prorrogar os mecanismos de axuste temporal do emprego, deseñados para o estado de alarma, o tempo que sexa preciso para soster o noso tecido produtivo e a supervivencia digna das persoas traballadoras. É imprescindible cubrir as necesidades daquelas que carecen de calquera tipo de prestación. Con esta finalidade, o movemento sindical esixe a regulación urxente dun ingreso mínimo vital, como xa fixemos na lexislatura anterior promovendo unha iniciativa lexislativa popular. E debe garantirse que a recuperación da actividade económica se leva a cabo sen poñer en risco a saúde dos traballadores e as traballadoras.

Pero hai que ir máis alá e determinar as liñas dun novo modelo produtivo e social que sempre reivindicamos e que a crise do coronavirus demostra que é inadiable. Máis e mellores servizos públicos: sanidade, atención ás persoas maiores e ás dependentes, educación, etc. Intervención pública nos sectores estratéxicos (enerxía, subministracións, servizos financeiros, industria) que garanta, asemade, a resposta ante situacións críticas e unha maior eficiencia e menor dependencia dun mercado que se articula baixo o principio do máximo beneficio e que carece de sensibilidade ante os problemas das persoas. Investimento en ciencia, tecnoloxía e innovación, que oriente a recuperación cara a un modelo de desenvolvemento económico xusto e ambientalmente sostible.

Para todo iso é necesario un gran pacto. Un pacto ao que as organizacións sindicais estamos, sen dúbida, dispostas, pero que para que teña éxito debe contar co compromiso do conxunto de forzas políticas. Estamos nun momento transcendental na historia do noso país. Todas as forzas políticas, económicas e sociais deben actuar unidas se se quere estar á altura das circunstancias.

Un 1.º de Maio dedicado ás persoas traballadoras que están en primeira liña
As persoas que, a pesar do risco de contaxio e dos deficientes medios de protección, están salvando vidas, axudando as persoas maiores, dependentes e con discapacidade, as que garanten o funcionamento dos servizos esenciais que require a nosa economía son as verdadeiras protagonistas desta crise. Tamén o son aquelas que teletraballan e as que se reincorporaron á actividade, as que perderon o emprego ou non o tiñan e lles vai ser máis difícil atopalo. Todas elas son un exemplo para este país e non debemos esquecelo cando isto pase. Para lembralo hoxe e sempre, neste Primeiro de Maio o movemento sindical réndelles homenaxe.

As nosas reivindicacións neste 1.º de Maio

Como organizacións internacionalistas e solidarias, somos conscientes de que só unha resposta global pode ser a solución a unha crise global. A solidariedade e a colaboración sindical internacional teñen neste momento, neste Día Internacional, máis importancia ca nunca. Conscientes de que este é un 1.º de Maio especial, atrapados polo coronavirus e o confinamento, sen manifestacións nas rúas e sen actos públicos, faremos da mobilización das ideas en centros de traballo, medios de comunicación e redes sociais a nosa principal manifestación:

1. Reivindicamos un novo modelo económico e social que teña como prioridade os dereitos e o benestar das persoas.

2. Reivindicamos o traballo como principal factor de cohesión social, exemplificado neste tempo polas traballadoras e traballadores dos sectores esenciais e dos servizos públicos, de maneira singular por todo o persoal sanitario.

3. Reivindicamos condicións de traballo dignas e salarios suficientes, e denunciamos as reformas que se fixeron para desvalorizar e precarizar o emprego.

4. Reivindicamos o papel da muller traballadora nunha sociedade máis igualitaria e xusta. Moitos dos sectores laborais que hoxe están salvando vidas, facilitándonos a provisión de alimentos ou evitando que se estenda a pandemia son sectores feminizados, nos que moitas destas traballadoras non chegan nin a mileuristas.

5. Reivindicamos, hoxe con máis forza se cabe, unha Unión Europea máis social e politicamente máis unida e máis solidaria.

6. Reivindicamos algo que de sempre consideramos un piar esencial do estado de benestar: os servizos públicos, que sufriron os recortes durante a xestión neoliberal da crise de 2008 e cos que algúns poderes autonómicos se asañaron e que deben ser considerados un ben social agora e sempre.

7. Reivindicamos, ante o drama humano, social e económico que está causando o coronavirus, que as políticas públicas (e tamén privadas) atendan sobre todo as persoas e sectores máis vulnerables. Neste sentido, hai que poñer en marcha canto antes un ingreso mínimo vital.

8. Reivindicamos un pacto de Estado para combater o COVID-19 e reconstruír a estrutura económica e produtiva do noso país, garantindo que non deixamos a ninguén atrás. Sindicatos e organizacións empresariais estamos chamados a desempeñar un papel determinante neste proceso.

9. Reivindicamos o pulo de políticas sectoriais a curto prazo nos sectores que máis van sufrir a caída de actividade, así como a recuperación dunha base industrial para o noso país que garanta o aprovisionamento de bens básicos. Tamén o investimento en investigación, desenvolvemento e innovación, que no ámbito sanitario, pero non só nel, vólvense demostrar imprescindibles para un país.

10. Reivindicamos unha estratexia económica e social de desescalada e saída da crise acompañada dun cambio de modelo produtivo, respectuoso co medio ambiente e asentado no emprego estable e con dereitos.

Viva o 1.º de Maio!

Vivan as traballadoras e os traballadores de todo o mundo!

SIndicato Nacional de CCOO de Galicia:
http://www.ccoo.gal/webgalicia/

Unión Xeral de Traballadores - UGT - Galicia
https://www.ugtgalicia.org/

Yolanda Quintía Salido
Área de Administración
Unión Comarcal de CC.OO. de Ferrol
rúa María, 42-44 baixo // 15402 // Ferrol
Tfno: 981 369300 RPV 71314
Fax : 981 350353 RPV: 71104
ucferrol@galicia.ccoo.es
yquintia-ferrol@galicia.ccoo.es

Info baseada na enviada por:
YOLANDA QUINTIA SALIDO
-yquintia-ferrol@galicia.ccoo.es-
30 de abril de 2020 11:57
_______



_______

A CIG reclama, neste Primeiro de Maio, 'protexer a clase traballadora, non o capital' nunha Galiza soberana e con futuro - Chama a pendurar bandeiras vermellas ou da patria e a cantar a Internacional ás 12 do mediodía


A CIG reclama, neste Primeiro de Maio, “protexer a clase traballadora, non o capital” nunha Galiza soberana e con futuro | Chama a pendurar bandeiras vermellas ou da patria e a cantar a Internacional ás 12:00

A CIG presentou esta mañá, en videoconferencia, a campaña arredor da que xirará este ano a súa conmemoración do Primeiro de Maio, Día Internacional da Clase Obreira. Unha xornada que a central sindical celebra baixo o lema “Protexamos a clase traballadora, non o capital. Por unha Galiza soberana e con futuro” e que este ano estará marcada pola situación de emerxencia sanitaria. Por iso o secretario xeral da CIG, Paulo Carril, fixo un chamamento a manter o carácter combativo e reivindicativo da data, a que se penduren das xanelas e balcóns bandeiras da patria e vermellas e a entoar, ás 12:00 horas do mediodía a Internacional.



Carril, apuntou que cómpre mobilizarse para exixir “políticas que garantan os nosos dereitos como clase traballadora, o benestar das maiorías sociais, pero tamén a autodeterminación, a soberanía dos pobos e nacións, para construír un mundo moi necesitado de solidariedade, cooperación, igualdade e paz”.

Denunciou que aínda que o covid-19 ataca a poboación en xeral, “o seu impacto discrimina entre persoas ricas e pobres, non afecta por igual a todas ás clases sociais”, polas grandes desigualdades económicas e a inxustiza social, consecuencia “das devastadoras políticas neoliberais aplicadas desde a crise financeira”.

Lembrou que a crise sanitaria converteuse nunha crise económica e social que ademais ten lugar cando “xa estabamos dentro dunha recesión económica”. Por iso advertiu que non se pode permitir “que desta nova crise neoliberal este sistema pretenda recuperarse do seu fracaso, de tanta adoración do privado e criminalización do público, cun novo saqueo á clase traballadora”.

Papel de Feixóo

A ese respecto sinalou que no caso concreto de Galiza “estabamos de cheo nunha crise social, industrial, demográfica que xa de por si tiña o impacto dunha situación de emerxencia nacional e social” e denunciou que a xestión da crise sanitaria polos gobernos galego e español “vai na dirección contraria a unha saída xusta para a clase traballadora e para o pobo galego”.

Nese sentido manifestou o seu rexeitamento polo feito de que todos os decretos de estado de alarma aprobados deixaran en suspenso “as xa de por si limitadas competencias e capacidades de Galiza”. Unha recentralización que considerou que serviu “de escusa perfecta ao Goberno de Feixoo para tapar o seu proxecto ruinoso para o noso país, baseado nun modelo dependente e antigalego, reaccionario e privatizador da sanidade pública e da atención ás persoas maiores”.

Ademais denunciou que nesta crise “xogou a ampliar o caos, o abuso patronal e a inseguridade para quen traballa”, ademais de facer anuncios electoralistas. En concreto lembrou que “Feixoo favoreceu, co atraso da aprobación dos ERTE, que as persoas traballadoras non puidesen cobrar en abril” e que agora ”quere aparecer como salvador ofrecendo créditos a quen lle negou o cobro do salario, demostrando así o miserábel que é facendo electoralismo co pan das traballadoras/es e as súas familias”.

Profesións esenciais, feminizadas e desvalorizadas

Carril rexeitou que as medidas adoptadas polos diferentes gobernos tiveran “unha maior e descarada preocupación pola saúde da economía que pola saúde da poboación”, como se demostrou “cando se negaron a parar todo, agás as actividades esenciais, pola emerxencia sanitaria, ou no escaso control para garantir un traballo en condicións seguras para os sectores en activo”.

Considerou que o que tamén demostrou esta crise foi que as profesións feminizadas “resultaron servizos esenciais e imprescindíbeis para o sostén da vida” mais denunciou que “seguen a estar desvalorizadas, desenvolvéndose en condicións de precariedade e inseguridade”.

Propostas da CIG fronte as medidas inxustas

O secretario xeral da CIG denunciou “a imposición de fórmulas inxustas, desde o primeiro día, que se fundamentan nas reformas laborais, como foron os ERTES indiscriminados, os despedimentos masivos, o teletraballo sen dereitos e control e os permisos e reducións de xornada para coidados da poboación vulnerábel”.

Por iso apuntou toda unha serie de modificacións legais e de financiamento público urxentes das que deu conta. En relación aos ERTES, denunciou que calquera prórroga en base ás medidas acordadas conforme ao Decreto 8/2020 e seguintes “constitúe un abuso e grave prexuízo para a clase traballadora”. Por iso demandou a derrogación das reformas laborais do 2010 e 2012, “restablecéndose, como versión menos mala, a vixente con anterioridade, durante todo o tempo que non poida entra en vigor un novo marco legal”.

Demandou ademais a “prohibición de simultanear a aplicación dun ERTE con calquera outra medida consistente nun descolgue salarial, inaplicación de convenio colectivo, de modificacións substancial das condicións de traballo ou de mobilidade xeográfica e/ou funcional”.

Garantías de cobro para as traballadoras e traballadores afectados

Xunto a isto, exixiu o pago inmediato do paro, habilitando un procedemento especial e extraordinario, coa confección nóminas para efectuar os pagos semana a semana, até a posta ao día que permita retomar os pagos a mes vencido porque, advertiu, “manter a forma ordinaria de pago das prestación é causar un retraso de graves consecuencias” ou garantir o cobro, durante todo o ERTE, do 70% da base reguladora de cada persoa traballadora.

Ademais demandou que no pago das prestacións por desemprego á persoa traballadora non se lle desconte 4,7% da base de cotización e defendeu que teñan a mesma consideración, á hora de acollerse a todas as medidas referidas a esta protección do SEPE, todas as persoas traballadoras, “incluíndo as que foron despedidas por causa desta situación ou que desde o 1 de xaneiro estiveran xa no desemprego percibindo prestación por desemprego”.

Xunto a isto defendeu que todo o tempo de desemprego, desde a data que tivo lugar por despedimento ou aplicación de ERTE por causa do covid-19, entenderase por non consumido e que “toda persoa traballadora, independentemente do tempo cotizado, teña dereito á prestación por desemprego”.

Controlar a fraude empresarial

Carril explicou ademais que a CIG considera imprescindíbel que,para poder acollerse ao ERTE, as empresas cumprancondicións e garantías como completar até o 100% dos salarios ou reincorporar progresivamente a todo o persoal temporal da empresa principal ou externas (ETT,s , empresas multiservizos…) que foi despedido e, como data límite, o último mes de vixencia do ERTE. Isto xunto coa garantía de incremento salarial dos convenios colectivos pendentes de renovar de acordo ao 1%, en función do IPC real final do ano 2019 e da aplicación das cláusulas de revisión salarial.

En relación ao teletraballo o secretario xeral da CIG demandou “control e garantías sobre o dereito á desconexión dixital, dereito á protección de datos e uso de internet”.

Canto ás reduccións e adaptación de xornada para atención á poboación vulnerábel, incidiu en que "as empresas teñen que garantir a súa concesión automática a solicitude da persoa traballadora", mais demandou que "se garanta que as persoas traballadoras que non teñan outra alternativa, non vexan reducidos os seus ingresos en máis do 30% da súa base de cotización”, nomeadamente as familias monoparentais.

Financiamento dos gastos derivados desta situación extraordinaria

Paulo Carril recoñeceu que esta situación e, nomeadamente as medidas propostas pola CIG, xeran un importante gasto público. Por iso propuxo financialo por dúas vías de execución imediata. Por unha banda propuxo a aprobación urxente dun paquete de medidas fiscais, coa creación dun imposto sobre os beneficios extraordinarios da banca e os activos financeiros e a eliminación dos privilexios fiscais das SICAV e grandes Empresas e, pola outra, demandou o desvío das partidas destinadas aos gastos militares e da Casa Real nos Orzamentos Xerais do Estado en vigor, nas contías necesarias para afrontar este gasto público.

Fonte: Avantar.| Baixo Licenza Creative Commons.

Enviado por:
Inacio Caranza
-inaciogz@gmail.com-
30 de abril de 2020 00:10
_______

mércores, abril 22, 2020

1º de Maio: Protexamos a clase traballadora, non o capital - Por unha Galiza soberana e con futuro


1º de Maio: Protexamos a clase traballadora, non o capital.
Por unha Galiza soberana e con futuro


A CIG conmemorará o Día Internacional da Clase Obreira reivindicando políticas que garantan os dereitos e o benestar das maiorías sociais

 "Protexamos a clase traballadora, non o capital. Por unha Galiza soberana e con futuro", é o lema baixo o que a CIG conmemora este 1º de Maio, Día internacional da Clase Obreira.
 
Se o Primeiro de Maio foi de sempre unha data de reivindicación da clase traballadora, este ano 2020 ante a situación que estamos a vivir, máis que nunca temos que facer escoitar as nosas demandas porque non podemos permitir que nos sigan a empobrecer, a roubar os nosos dereitos  mentres se facilita todo tipo de abusos patronais.

Desta crise sanitaria non podemos ser, de novo, as vítimas. Impidamos que o interese do capital estea por enriba da saúde das persoas.

Fronte a isto, temos que reivindicar políticas que verdadeiramente garantan protección, benestar e o dereito a un emprego e uns ingresos dignos na Nosa Terra.

Fonte: Avantar. Baixo Licenza Creative Commons.

Enviado por:
Inacio Caranza
-inaciogz@gmail.com-
22 de abril de 2020 14:47

_______

martes, abril 30, 2019

CCOO e UGT chaman á mobilización o Primeiro de Maio para reforzar a loita contra a precariedade e a desigualdade - Manifestación en Ferrol: saída ás 12:00 da praza do Inferniño


CCOO e UGT chaman á mobilización o Primeiro de Maio para reforzar a loita contra a precariedade e a desigualdade

Os dous sindicatos convocan varias manifestacións en Galicia baixo o lema "Primeiro as persoas".

O Sindicato Nacional de CCOO de Galicia e a Unión Xeral de Traballadores de Galicia fan un chamamento á mobilización o Primeiro de Maio para reforzar a loita contra a precariedade e a desigualdade. Os dous sindicatos convocan varias manifestacións na comunidade autónoma baixo o lema "Primeiro as persoas", coa intención de «encher as rúas a favor do emprego de calidade» e instar á conformación dun Goberno no Estado que aborde "con urxencia" unha axenda social. Nesta xornada reivindicativa, os secretarios xerais de ambas as organizacións participarán na marcha convocada na Coruña.

CCOO e UGT convocan manifestacións en toda Galicia o Primeiro de Maio

Cambio de modelo produtivo

UGT e CCOO lembran que os beneficios do crecemento económico "só os están aproveitando uns poucos», pois as rendas do traballo non medran ao mesmo ritmo ca os beneficios empresariais. A pobreza e a desigualdade en todas as súas vertentes son "problemas reais" na nosa sociedade.

Ambos os dous sindicatos tamén reivindican un cambio de modelo produtivo cara a outro sostible e integrado co medio ambiente. Cómpre pór en marcha reformas que sirvan para transformar o tecido produtivo, potenciando un sector industrial que apenas representa o 17 % do PIB galego, e diversificando un modelo de crecemento demasiado dependente do sector terciario e do turismo. Do contrario, auguran que o crecemento de emprego será "feble e precario", pon postos de traballo "con data de caducidade", como se puxo de relevo na última enquisa de poboación activa (EPA).

Axenda social

Desde CCOO e UGT coidan que «a cidadanía falou nas urnas o 28 de abril» e que o desexo da maioría é «a conformación dun Goberno progresista no Estado que desenvolva unha intensa axenda social». Entre as principais tarefas sitúan a derrogación das reformas laborais de 2010 e 2012 e combater o abuso das figuras laborais que aumentan a precariedade. Os sindicatos instan ao regreso ao diálogo social, á negociación colectiva sectorial e unha sociedade «xusta e cohesionada». Para conseguilo, hase reforzar o Estado do benestar con medidas como a derrogación da reforma de pensións de 2013, un plan de choque polo emprego de calidade ou unha reforma fiscal para dotar de máis recursos o sistema, entre outras actuacións.

Manifestacións do Primeiro de Maio (CCOO e UGT)

— A Coruña (acto central): saída ás 12:00 da praza da Palloza
Ferrol: saída ás 12:00 da praza do Inferniño
— Santiago de Compostela: saída ás 11:45 da Alameda
— Lugo: saída ás 12:30 do edificio de sindicatos (rolda da Muralla)
— Burela (só UGT): concentración ás 12:00 na praza da Mariña
— Viveiro (só CCOO): saída ás 11:45 da rúa de García Dóriga
— Ourense: saída ás 12:00 do pavillón dos Remedios
— Vilagarcía de Arousa: saída ás 12:00 da praza de Ravella
— Pontevedra: saída ás 11:00 da praza da Ferrería
— Vigo: saída ás 11:30 do cruzamento da Vía Norte con Urzáiz

Fonte: CCOO Galicia. | http://www.ccoo.gal/

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
30 de abril de 2019 14:15

________

Manifestación da CIG este Primeiro de Maio en Ferrol: 'Recuperar dereitos para avanzar, en Ferrol', ás 12 do mediodía na Avenida de Esteiro - Día Internacional da Clase Traballadora


A CIG afronta este 1º de Maio con dous obxectivos moi claros, a loita pola recuperación dos dereitos que nos foron roubados e contra a desertización industrial e poboacional do noso país.

Mais isto vai depender de que creamos nas nosas propias capacidades colectivas como clase traballadora e como pobo galego.

Só a través da presión, da mobilización da clase traballadora, seremos capaces de obrigalos a mudar as políticas, no camiño dunha sociedade máis xusta e solidaria.

Primeiro de Maio: Recuperar dereitos para avanzar
Na Galiza emprego, salarios e pensións dignas


1 de maio Día Internacional da Clase Traballadora

Camiñamos cara ao 1º de Maio, Día Internacional da Clase Traballadora, coa necesidade de tomar as rúas para esixir un cambio real e profundo nas políticas executadas coa escusa da crise, porque segue a medrar a precariedade e a pobreza laboral e continúa a perda de poder adquisitivo da clase traballadora galega.

As novas formas de explotación laboral introducidas coas reformas laborais están a fomentar un empobrecemento xeneralizado da clase traballadora e un incremento das discriminacións de xénero, ao que se lle suma o desmantelamento da nosa industria, os ERE, os peches e a deslocalización de empresas.

O Goberno español do PSOE demostrou que non tivo intención real de cambiar as políticas impostas polo PP, mantén basicamente o modelo económico e de relacións laborais nacido das reformas laborais aprobadas no 2010 e no 2013, e que ten significado un verdadeiro “golpe de Estado “aos dereitos laborais, sociais, da negociación colectiva, das liberdades públicas e do sistema público de pensións.

Discurso fraudulento do PP

Nesta situación, o presidente da Xunta de Galiza, disfrazado nun discurso fraudulentamente crítico contra o Goberno de Madrid, está a demostrar, coas súas accións, que non ten vontade de facer nada para evitar o dano que están a provocar as políticas neoliberais nin para frear a grave emerxencia nacional e social que atravesamos en Galiza.

Máis ben ao contrario, é un Goberno pasivo, cando non protagonista, na aprobación de duras políticas en favor das multinacionais e dos fondos de inversión, ben sexa promovendo privatizacións e recortes nos servizos públicos ou ben facilitando o expolio dos nosos recursos enerxéticos e naturais en favor do emprego e da industria doutros territorios, mentres en Galiza a perda de emprego e a constante emigración, especialmente da nosa mocidade, están á orde do día.

Un Goberno do PP que renega de actuar en defensa do pobo galego, que non ten vontade algunha para tomar iniciativas a favor da creación de emprego digno na nosa terra, do desenvolvemento económico, industrial e social de Galiza. Son tempos de acción e mobilización!!!

Tomar a iniciativa

Temos a responsabilidade de tomar iniciativas, como as das moitas loitas que estamos a vivir; a do pasado 8 de Marzo; as do sector das ambulancias e da sanidade pública; a do persoal de Alcoa, Ferroatlántica ou Poligal; e na defensa dunhas pensións públicas dignas.

Este 1º de Maio afrontámolo nun momento de incerteza política, no que as próximas convocatorias electorais son unha oportunidade para cambiar esta realidade, pero as posibilidades de avanzar en dereitos laborais e sociais van depender de que creamos nas nosas propias capacidades colectivas como clase traballadora e como pobo galego.

Forzas propias

De igual maneira que os e as traballadores e traballadoras apostamos maioritariamente polo sindicalismo nacionalista e de clase, nestas eleccións políticas non podemos ter medo, nen caer nos enganos de que as solucións chegarán por concesión dun poder político que está ao servizo do capital ou dunhas forzas políticas españolas, incluídas as de esquerda, que nas súas prácticas diarias vemos como aproban leis que rouban e saquean á maioría do pobo galego, facilitando a concentración da riqueza en mans duns poucos e en territorios lonxe de Galiza.

Temos que ser conscientes de que as saídas para o noso futuro pasan por apostar por forzas políticas propias, autenticamente galegas, nacionalistas e de esquerdas, de teoría e de acción, que defendan os nosos intereses como clase traballadora galega, sen complexos de ningún tipo e sen submisións a Madrid.

Dende a CIG temos claro que está moito en xogo!!! A recuperación dos dereitos para poder avanzar virá da capacidade de nos organizar e mobilizar socialmente, de intensificar a loita obreira e popular, porque é dende onde debemos seguir dando resposta para forzar os cambios necesarios para conquistar políticas alternativas coas que en Galiza teñamos emprego, salarios e pensións dignas.

LUGAR E HORA DAS MOBILIZACIÓNS

Vigo: 12:00 h. A Dobrada.
Ferrol: 12:00 h. Avenidad de Esteiro.
Pontevedra: 12:00 h. Praza da Ferrería.
Vilagarcía: 12:00 h. Casa do Mar.
A Coruña: 12:00 h. Praza de Vigo.
A Estrada: 12:00 h. Praza do Mercado.
Santiago: 12:30 h. Praza Roxa.
Ribeira: 12:00 h. Praza do Peixe.
Ourense: 11:30 h. Praza Maior.
Cee: 12:00 h. Diante do Concello.
Lugo: 12:00 h. Edificio Sindical.
San Cibrao: 12:00 h. Casa do Mar.
Cangas: 18:30 h. Diante do Concello.

Confederación Intersindical Galega (CIG)
https://www.cig.gal/

Enviado por:
CIG FERROL INFORMA
-nonresposta@cig-galiza.org-
30 de abril de 2019 09:34

________

martes, maio 01, 2018

Manel Grandal Secretario Comarcal da CIG, anuncia a convocatoria de Folga Xeral, para o 19 de Xuño, na intervención deste 1 de Maio de 2018 en Ferrol - Pola recuperación dos dereitos, contra a pobreza e a precariedade e por empregos, salarios e pensións dignas - Vídeos


O Secretario Comarcal da CIG, Manel Grandal, anuncia a convocatoria de Folga Xeral, para o 19 de Xuño, na intervención deste 1 de Maio en Ferrol.

Un primeiro de maio, onde as traballadoras e traballadores de Xustiza en Folga desde hai 84 días, foron protagonistas, polo seu exemplo e dignidade. O poder, desde a Xunta de Galicia, puxo en evidencia o que xa sabíamos intentar quebrar a unidade sindical pola parte mais débil, os sindicatos do réxime. Recompoñer a unidade vai ser difícil, mais gañara-se se funciona a solidariedade, nestes momentos tan necesaria.

A outra protagonista foi o anuncio da convocatoria da Folga Xeral que a CIG, prevé para o 19 de xuño e chama as outras centrais sindicais a somar-se na unidade de clase contra as políticas neoliberais e contra a pobreza: "Pola recuperación dos dereitos, contra a pobreza e a precariedade e por empregos, salarios e pensións dignas".

A Internacional (Detalle)


https://youtu.be/zBzsR1JlCXo


Intervención de Manel Grandal



https://youtu.be/4RCt5DXO2DM


Enlace relacionado:

1 de maio de 2018, Galiza no 'Día da loita e da solidariedade internacional da Clase Traballadora' - En Ferrol están convocadas dúas manifestacións - Convocatorias do movemento sindical. | Ir á Web.
___________

luns, abril 30, 2018

1 de maio de 2018, Galiza no 'Día da loita e da solidariedade internacional da Clase Traballadora' - En Ferrol están convocadas dúas manifestacións - Convocatorias do movemento sindical



O día da solidariedade internacional por excelencia é o 1º de Maio. Son miles as manifestacións que se celebran por todos os continentes, moitas reprimidas polas forzas policiais do poder capitalista. O día do internacionalismo proletario, é un día con historia, conmemora-se por acordo do Congreso Obreiro Socialista da Segunda Internacional, celebrado en París en 1889.
O 1º de Maio, é o día de lembrar que estamos nun réxime de explotación capitalista mundial que condena a millóns de persoas a unha vida de penurias e sufrimento, sen traballo, sen saúde, sen alimentos, sen teito... a padecer guerras e a vivir nas lixeiras da sociedade opulenta e privilexiada.

Un Primeiro de Maio con olor a greve xeral


Galiza acollerá diversas mobilizacións polo Día internacional da clase obreira

Os sindicatos presentan lemas, motivos e mobilizacións polo Primeiro de Maio, o Día internacional da clase obreira. “Pola recuperación dos nosos dereitos. Contra a pobreza e a precariedade. Na Galiza, emprego, salarios e pensións dignas” é a palabra de orde da CIG, que convoca manifestacións en 13 cidades e vilas galegas. O sindicato fai un chamamento a camiñar cara a unha greve xeral “no convencemento de que é a resposta necesaria” ante a situación que estamos a vivir.

A  CIG alerta do avance da pobreza laboral da precariedade e da temporalidade, de ETTs, de empresas multiservizos, coa imposición dos falsos autónomos … Denuncia que  ter un traballo “non garante vivir en condicións dignas” e advirte de que vivimos “tempos de emerxencia nacional e social”. Por isto este Primeiro de Maio a CIG fai un chamamento a camiñar cara unha folga xeral, “conscientes do que significa”, pero no convencemento de que “é a resposta necesaria ante o que estamos a vivir”.

CIG: cara a unha greve xeral
Convocatorias:
Pontevedra. Praza da Ferrería 11:30h
Vilagarcía. Casa do Mar 12h
A Estrada. Praza do Mercado 12h
Lugo. Edificio Sindical (Ronda da Muralla) 12h
Ribadeo. Edificio Sindical (Avda. Da Galiza) 12h
A Coruña. Praza de Vigo 12h
Cee. Diante do Concello 12h
Ferrol. Local da CIG - Avda de Esteiro 12h
Compostela. Praza Roxa 12h
Ribeira. Praza do Peixe 12h
Vigo. Dobrada 12h
Cangas. Praza do Concello 18:30h
Ourense.  Praza Maior 11:30h

CCOO e UGT: Tempo de gañar

CCOO e UXT convocan diferentes manifestacións co lema “Tempo de gañar”. Estes sindicatos indican que embora a economía española leve catro anos de medre e de que hai máis empresas con beneficios ca antes da crise, “a desigualdade e a pobreza aumentan”.

Convocatorias:
A Coruña. 12:00 horas. A Palloza
Ferrol. 12:00 horas. O Inferniño.
Santiago. 11:30 horas. Alameda.
Lugo. 12:30 horas. Ronda da Muralla.
Viveiro. 12:00 horas. R / García Doriga
Ourense. 12:00 horas. Pavillón sdos Remedios.
Vilagarcía. 12:00 horas. Praza Ravella.
Pontevedra. 12:00 horas. Ferreiría.
Vigo. 12:00 horas. Cruzamento Urzáiz e Vía Norte.

CUT: Unindo loitas cara a folga xeral

"Unindo loitas cara a folga xeral. Pan, Teito e Traballo" é o lema da CUT para este Primeiro de Maio.

Convocatorias:
Vigo- 11:00 h, Praza Fernando Católico
Ourense- 12:00 h, Ponte Romana
Coruña- 12:30 h, Praza de Pontevedra
Compostela- 19:00 h, Praza 8 de Marzo

CNT: Xustiza social e laboral

A CNT convoca manifestación en Compostela. Será ás 12:30 horas e con saída da Praza 8 de Marzo co lema ‘Avanzamos pola xustiza social e laboral’. “CNT quere manter viva a flama da protesta, para manter o pulso ao goberno da mordaza, da conxelación das pensións e salarios, as reformas laborais, a precarización dos servizos e persoal público e o machismo institucional”.

Centrais Sindicais
* Confederación Galaica da - CNT/AIT
* Confederación Intersindical Galega - CIG
* Confederación Unitaria de Traballadores - CUT
* Confederación Xeral do Traballo en Galicia - CGT
* Sindicato Nacional de CCOO de Galicia - CCOO
* Unión Xeral de Traballadores en Galicia - UGT
* Unión Sindical de Traballadores Galegos - USTG
Confederacións Internacionais
* Federación Sindical Mundial - FSM
* Confederación Sindical Internacional - CSI
* Asociación Internacional dos Traballadores - AIT
* Global Unions
* Confederación Europea de Sindicatos - CES
Outras centrais sindicais de interese
* Intersindical-Confederació Sindical Catalana - Intersidical-CSC
* Intersindical Portuguesa - CGTP
* Sindicato Andaluz de Traballadores/as -SAT
* Corrente Sindical de Esquerdas -CSI
* Coordinadora Obreira Sindical -CSI

Fonte: Propia e do Sermos Galiza, baixo licenza Creative Commons. | O 24 Abril de 2018.
____

domingo, maio 01, 2016

O 1º de Maio comezo dunha primavera de mobilización e loita

AS MARCHAS DA DIGNIDADE PROMOVEN A PARTICIPACIÓN NAS MOBILIZACIÓNS QUE VAN TER LUGAR NA NOSA CIDADE


“Que as rúas se enchan de voces e vontades para rematar co sistema inxusto que nos escraviza e empobrece. Viva o 1º de Maio!”

“O 1º de Maio comezo dunha primavera de mobilización e loita”

A situación política, social e económica está atravesando un dos peores momentos dos últimos tempos... A corrupción e o latrocinio xeneralizado, o apuntalamento dun sistema que permite a inxustiza, o empobrecemento e deterioro das condicións de vida de millóns de persoas... A xeneralización do traballo escravo, precarizado e sen dereitos... A falta de perspectiva para os nosos sectores produtivos, no agro, na pesca, na industria... O deterioro do medio ambiente, a destrución das nosas rías... É urxente frear as políticas que nos afunden en beneficio das transnacionais e dos máis ricos, das persoas cobizosas que acumulan toda a riqueza e o esforzo do noso traballo. Cumpre denunciar o TTIP (Tratado Trasatlántico de Comercio e Investimentos entre EEEUU e a Unión Europea) e esixir unha pasaxe segura para as refuxiadas e inmigrantes, denunciando a deportación e os campos de internamento. Necesitamos unha outra sociedade, xusta e equitativa que pense no benestar e na saúde das persoas. Saiamos á rúa para defender os nosos dereitos como persoas, como pobo, con dereitos, con liberdade, pan, traballo e teito.

Para as Marchas da Dignidade, este 1º de Maio é o comezo dunha primavera de loita e mobilización. O próximo 28 de Maio, en Lugo, imos construír entre tod@s unha Muralla de Dignidade. Noutras nacións, comunidades e pobos do estado van-se mobilizar ese día nun esforzo de acumular forzas contra inimigo común: as políticas do Capital transnacional e financeiro, que nos escraviza e somete.

A nivel mundial están convocadas mobilizacións anticapitalista o vindeiro 15 de Maio promovidas polos movementos #NuitDebout que ocupan as prazas en toda Francia e que se estenderon por todo o mundo contra unha democracia secuestrada por corruptos e banqueiros. Malia a violenta represión das forzas de policía e o silencio dos medios de comunicación, rapidamente contaxiouse nunhas poucas semanas, este vento de esperanza en toda Europa. Desde Madrid a Atenas e Turquía, logo de Nova York a Brasil e México, e finalmente ata Hong Kong, en todas partes, en cada praza. Este 15M ás 6 da tarde na Praza de Armas, de Ferrol, as Marchas da Dignidade promoveremos e participaremos nun acto unitario.

Ferrolterra, Maio 2016

Marchas da Dignidade Ferrolterra
Contacto:
Correo-e: marchasdadignidadeferrolterra@gmail.com  |
Teléfono: 602 587 531 |
Blogue de FerrolTerra: http://marchas-da-dignidade-ferrolterra.blogspot.com.es/ |
Blogue Galego: http://marchasdadignidade.blogspot.com/ |
Web Estatal: http://marchasdeladignidad.org/ |
Blogue do Plan Comarcal de Choque contra o Paro, polo Emprego e a Renda Básica:
http://asmarchaspoloemprego.blogspot.com.es/


Enviado por:
Marchas Dignidade
-marchasdadignidadeferrolterra@gmail.com-
30 de abril de 2016 20:14

__________

Tres manifestacións este 1º de Maio en Ferrol e un acto n'As Pontes- Viva a solidariedade obreira, viva o internacionalismo proletario


O día da solidariedade internacional por excelencia é o 1º de Maio. Son miles as manifestacións que se celebran por todos os continentes, moitas reprimidas polas forzas policiais do poder capitalista. O día do internacionalismo proletario, é un día con historia, conmemora-se por acordo do Congreso Obreiro Socialista da Segunda Internacional, celebrado en París en 1889.

O 1º de Maio é unha xornada de loita reivindicativa e de homenaxe aos Mártires de Chicago, sindicalistas anarquistas, que foron axustizados nos Estados Unidos, despois dun xuízo manipulado, pola súa participación nas xornadas de loita pola consecución da xornada laboral de oito horas que tiveron a súa orixe na folga iniciada o 1 de maio de 1886 e o seu punto álxido tres días máis tarde, o 4 de maio, na Revolta de Haymarket en Chicago.

Os Martires de Chigago foron: Samuel Fielden -obreiro téxtil e Michael Swabb -tipógrafo, condenados a cadea perpetua; Oscar Neebe -comercial, condenado a 15 anos de traballos forzados; E os condenados a morte na forca: Georg Engel, -tipógrafo, Adolf Fischer, -xornalista, Albert Parsons, -xornalista, Hessois Auguste Spies, -xornalista, Georg Engel, -tipógrafo, executados o 11 de novembro de 1887, menos Louis Linng -carpinteiro que se suicidou con antelación na cela da prisión.

Mais desde entón, foron centos de miles de mártires que pagaron con millóns de anos de prisión e deixaron a vida, executados polas balas da cobiza capitalista e a represión do despotismo, do fascismo, do nazismo... . Nunha loita desigual polos dereitos laborais, sociais e políticos, as melloras no benestar e as condicións de vida da clase traballadora. Sen falar dos millóns de persoas caidas polas malas condicións laborais e de xornadas interminábeis que aínda ao día de hoxe ben sucedendo e nestes momentos da globalización e a estafa xeneralizada co acumulación da riqueza en moi poucas mans a través das grandes corporacións transnacionais, os paraísos de branqueo de diñeiro e desfalco fiscal e o crime organizado que matan pola fame e as guerras, e manteñen na miseria a millóns de persoas en todo o mundo. Mais que tamén provocan o cambio climático e a destrución do planeta contaminando-o e destruíndo os seus recursos naturais.

Hoxe é o día de lembrar que estamos nun réxime de explotación capitalista mundial que condena a millóns de persoas a unha vida de penurias e sufrimento, sen traballo, sen saúde, sen alimentos, sen teito... a padecer guerras e a vivir nas lixeiras da sociedade opulenta e privilexiada.


O Rana Plaza

Como símbolo dos centos de miles de accidentes, como consecuencia das malas condicións de traballo, para poder encher os escaparates dos grandes centros comerciais en todo o mundo (verdadeiras catedrais do consumismo e de adoración do Deus Mercado), é o momento de recordar ás traballadoras e traballadores do Rana Praza. O colapso dun edificio o 24 de abril de 2013, onde un bloque de oito pisos derrubouse en Savar, un distrito de Daca, capital de Bangladés. Foron 1.127 persoas as que morreron e outras 2.437 resultaron feridas. O edificio, que contiña fábricas de roupa (para as grandes multinacionais do textil: Benetton, The Children's Place, DressBarn, Mango, Monsoon, Inditex,  Primark, El Corte Inglés, ... ), un banco e varias tendas, derrubouse durante a hora punta da mañá. As patronais ignoraron as advertencias para evitar o uso do edificio logo das grandes fendas que apareceron o día anterior.

Situación socio-económica das comarcas

As comarcas do noroeste galego, Ferrolterra, Eume e Ortegal, conforman unha zona que esmorece económica e socialmente e en concreto os concellos da contorna da Ría de Ferrol, están padecendo de xeito significativo unha situación de paro insostíbel.

A zona rexistra uns altos índices de envellecemento da súa poboación e así como de desemprego, maiores que a media de Galiza, que son unha consecuencia, no fundamental, do declive industrial, social e económico que viven as comarcas no seu conxunto. Produto de situacións estruturais e conxunturais, tanto a nivel global, como local. Mais sobre todo das políticas emanadas das diferentes institucións europeas, estatais, autonómicas e locais que non foron capaces de solucionar a situación e menos acabar co sufrimento dunha parte moi importante da poboación.

A  cobertura económica do desemprego, non protexe a máis do 65% das persoas que están en situación de paro. Moitos mozos e mozas están aínda sen acceder ao primeiro emprego e case unha década en desemprego ou camiño da emigración.

Non son os gobernos coas súas políticas os que solucionan o problema de falta de recursos económicos das persoas en paro, senón que son en maior parte as familias a través das axudas e o acollemento, as que cargan coa responsabilidade e fan o traballo paliativo do sistema. Moitas persoas xubiladas ven-se na obriga de renunciar a gozar da súa pensión, para situar-se na precariedade ao ter que axudar aos seus fill@s.


Plan Comarcal de Choque contra o Paro, polo Emprego e a Renda Básica

Como din as Marchas da Dignidade de Ferrolterra, nas liñas mestres da proposta de Plan Comarcal de Choque contra o Paro, polo Emprego e a Renda Básica, a zona, das tres comarcas, necesita-se a elaboración dun Plan que non supoña só como até o de agora, destinar incentivos fiscais para empresas que contraten, ou de impulsar axudas para “promocionar” o traballo de autónomos; ou o ineficaz e fracasado pequeno apoio ao emprendemento; a desenfocada formación profesional sen planificación real das necesidades; ou subsidiar proxectos ao capital privado deitando millóns de euros a un saco sen fondo.

Necesita-se un plan de emprego real e efectivo, coa reactivación dos estaleiros e a diversificación industrial, a potenciación do sector primario co saneamento integral da Ría de Ferrol e a potenciación do marisqueo, a posta en valor do monte e a potenciación da horticultura. Potenciación do cooperativismo e da economía social e solidaria no seu conxunto. Unha renda básica universal. Medidas estruturais a nivel europeo, estatal e galego que impliquen o reparto da riqueza e do emprego. No caso das Terras de Cedeira e Cariño hai que ter en conta a súa especial relación co mar. Así o propio cos concellos rurais agrario-gandeiros. E considera que son os gobernos locais que conforman a Mancomunidade de Municipios, e nos outros que comparten servizos e estreitas relacións nesta zona do noroeste galego, os que tomen a iniciativa para que se aborde a problemática concreta de falta de emprego e prestacións económicas básicas para poder vivir con dignidade. E por último necesita-se que as centrais sindicais e o movimento asociativo en xeral reivindiquen e esixan estas ou outras medidas en beneficio da saúde e o benestar das persoas e do medio ambiente.


As tres manifestacións de Ferrol

Desde hai tempo son tres as manifestacións que se celebran en Ferrol, sede do 1º de Maio das comarcas do noroeste galego. As centrais sindicais organizan por separado o Día Internacional da Clase Obreira con tres manifestacións este primeiro domingo de Maio de 2016.

Manifestación da CIG desde Esteiro, ás 12 do mediodía, co lema "Reformas laborais e lei Mordaza, anulación xa!" , en Ferrol, desde a Avenida de Esteiro e a Praza da Paz 'José Couso', rematando nunha concentración no Cantón de Ferrol.

Manifestación de CCOO e UGT no Inferniño, ás 12 do mediodía co lema "Contra a pobreza laboral e social, traballo e con dereitos", en Ferrol, desde a Estrada de Castela no Inferniño até finalizar na Praza de Galiza, diante do  Teatro Jofre.

Manifestación da CNT desde Recimil, ás 6 da tarde, en Ferrol, desde a Praza do monumento ao 10 de Marzo, co lema "Orgullo e Dignidade Obreira", entre as casa baratas e a Estrada d'As Pias, rematando no Cantón de Ferrol.

Acto n'As Pontes

Xuntos polas Pontes organizou unha homenaxe a todas as persoas que perderon a súa vida en accidentes laborais ou por enfermidades vinculadas ao traballo. A plataforma convida a toda a veciñanza ao acto que se celebrará este domingo 1 de Maio, ás 12 do mediodía. O acto terá lugar nas inmediacións do monumento á traballadora e ao traballador, situado na Canle IV (esquina Rego do Campo).

Desde Ártabra 21, chamamos a participar nas mobilizacións obreiras este 1º de Maio.

Centrais Sindicais na Galiza


  • Confederación Galaica da - CNT/AIT
  • Confederación Intersindical Galega - CIG
  • Confederación Unitaria de Traballadores - CUT
  • Confederación Xeral do Traballo en Galicia - CGT
  • Sindicato Nacional de CCOO de Galicia - CCOO
  • Unión Xeral de Traballadores en Galicia - UGT
  • Unión Sindical de Traballadores Galegos - USTG

  • Confederacións Internacionais
  • Federación Sindical Mundial - FSM
  • Confederación Sindical Internacional - CSI
  • Asociación Internacional dos Traballadores - AIT
  • Global Unions
  • Confederación Europea de Sindicatos - CES

  • Outras centrais sindicais de interese
  • Intersindical Portuguesa - CGTP
  • Sindicato Andaluz de Traballadores/as -SAT
  • Corrente Sindical de Esquerdas -CSI
  • Intersindical Canaria
  • ELA-STV / Sindicato Vasco
  • LAB / Sindicato Vasco
  • Intersindical -CSC / Sindicato Catalán
  • Confederación Intersindical

  • Foto de José Pardo, da manifestación da Folga Comarcakl do 12 de Xuño de 2013 en Ferrol.
    __________

    venres, maio 01, 2015

    Pese aos discursos triunfalistas do Goberno sobre a fin da crise, os traballadores/as chegamos ao 1 de Maio de 2015 sen notar absolutamente ningunha recuperación nas nosas condicións de traballo e de vida - 1º de Maio

    1º DE MAIO: UNIR A CLASE OBREIRA E FORTALECER AS FILAS COMUNISTAS!

    Pese aos discursos triunfalistas do Goberno sobre a fin da crise, os traballadores/as chegamos ao 1 de Maio de 2015 sen notar absolutamente ningunha recuperación nas nosas condicións de traballo e de vida. O único que repunta nalgunha medida son os beneficios dos monopolios, explícano perfectamente datos como que a clase obreira en España realizamos gratis cada semana un total de 2.967.100 horas extraordinarias segundo cifras do Instituto Nacional de Estatística (INE).

    Esta cifra supón que a patronal está aforrando o pago de case 75.000 empregos a tempo completo (40 horas semanais) que cobren con estas horas a custo cero. Prepárase un novo Pacto Social, unha vez máis, que non traerá nada bo á clase obreira. Mantense en preto dos 6 millóns a cifra real de parados/as, con previsión de continuar polo menos 4 anos máis, e aumenta o emprego lixo, e as propias cifras absolutas de desemprego para a muller traballadora e a mocidade obreira.

    O roubo de vivendas a familias traballadoras e o continuado ataque ao sistema público de pensións, sanidade, educación e coidados entre outros, completan un panorama sombrío para a clase obreira nos próximos anos.

    TRABALLAR SEN SOLDO

    Nos portais de traballos multiplícanse as ofertas de emprego sen soldo, a cambio de teito e comida, mentres a patronal e os seus medios de comunicación plantexan descaradamente abolir o salario mínimo, abaratar aínda máis o despedimento e privatizar a prestación por desemprego para converter a nosa miseria en negocio redondo para aseguradoras, ETTs e axencias privadas de colocación. A redución do prezo da forza de traballo é o pan de cada día e, así, a maioría de soldos xa non permiten chegar a fin de mes. Utilízase, especialmente, a sobreexplotación da forza de traballo migrante con esta fin.

    Baixo o ditado dos monopolios e as súas unións e tratados imperialistas (UE-OTAN-EUROPOL), destrúense sectores enteiros da produción como a construción naval e a minaría do carbón, mentres o Estado e a Xustiza da patronal encarceran e perseguen a sindicalistas e folguistas por todo o Estado. Son máis de 150 anos en penas de cárcere e multas por defender os dereitos da clase obreira, por reivindicar a organización e a loita sindical clasista diante das medidas do único capitalismo posíbel. Non deixaremos sos aos centos de compañeiros e compañeiras represaliadas. É necesaria a máis ampla mobilización dende os centros de traballo, dende as nosas organizacións sindicais e dende o Partido Comunista para responder con forza que a represión NON PASARÁ!.

    O imperialismo aumenta de forma constante o gasto militar e xeneraliza os seus escenarios de guerra por zonas cada vez máis amplas do planeta.

    BASTA XA DE FALSAS ILUSIÓNS!

    Para intentar retrasar a constitución da Fronte única da clase obreira e o pobo traballador, os monopolios lánzannos falsas alternativas con amplo apoio dos grandes grupos mediáticos, consignas e falsas esperanzas dirixidas á “xente” “indignada”, sobre as posibilidades de rexenerar e humanizar a ditadura capitalista que eles chaman “a nosa democracia”.

    Os e as traballadoras non podemos confiar outra vez máis, en quen vén  salvar e refundar o capitalismo vendéndose como os portadores dun “cambio” (de fachada) e postulándose como relevo do desprestixiado e podrecido bipartidismo. Basta de falsas ilusións! Son o mesmo can con distinto colar. Non podemos confiar na “nova” socialdemocracia para que siga administrando a miseria, as mesmas políticas antiobreiras e antipopulares, traizonando as súas propias promesas fraudulentas como o fixo o goberno Syriza en Grecia, que non dubidou en sacrificar unha vez máis á clase obreira grega capitulando diante das imposicións do imperialismo europeo e dos monopolios.

    O único camiño para a clase obreira é loitar como fai a clase obreira en Coca Cola, loitar como nas concas mineiras, e como outros tantos exemplos que brinda a diario a clase obreira, en definitiva loitar como loitaron en Chicago.

    O único camino para a clase obreira é acumular forzas baixo bandeira propia, agruparse, UNIR AS LOITAS, organizarse e prepararse nos seus centros de traballo, nas súas Asembleas, nas súas organizacións sindicais, nos seus Comités de Unidade Obreira (CUO) para sumar forzas e superar  a división sindical que debilita e merma a capacidade de loita do Movemento obreiro. Para defender os nosos dereitos necesitamos fortalecer o noso Partido Comunista, porque a única posibilidade de recuperar os nosos dereitos é acabando coa explotación, construíndo o noso propio Poder e iso só pode facelo a clase obreira organizada, organizando consigo ao conxunto do pobo traballador empobrecido  e explotado, e baixo a dirección política do seu propio Partido de clase.

    UNIR AS LOITAS PARA ALCANZAR VICTORIAS!!
    NON! Á REPRESIÓN DA LOITA OBREIRA E SINDICAL
    TRABALLADORA, TRABALLADOR, ÚNETE AO PARTIDO COMUNISTA
    Unid@s somos fortes. Organizad@s, invencíbeis
    En cada centro de traballo, en cada barrio,
    Partido Comunista! Mocidade Comunista!

    Enviado por:
    Comunistas da Galiza P.C.P.E.
    -comunistasdagaliza@gmail.com-
    30 de abril de 2015 20:46
    _______________________