Amosando publicacións coa etiqueta Dereitos Civís. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Dereitos Civís. Amosar todas as publicacións

martes, febreiro 23, 2021

Unha memorábel entrevista ao ex Xuíz de Instrución (retirado) Ramiro García de Dios: 'O que máis preocupa ao sistema son as loitas pacíficas, o que ten pánico é ás protestas pacíficas porque saben que aí é onde ao final, perden' - Vídeo da entrevista completa


Memorábel entrevista (en castelán) ao ex Xuíz de Instrución (retirado) Ramiro García de Dios. [*] Foi JdI durante 30 anos, desde 1987 ao 2018. Si non tivese a idade que ten, seguramente onte á noite -logo das súas palabras- o houbesen ir a buscar as forzas de 'seguridade' do Estado á súa casa.

Demoledoras declaracións achega dun "subsistema policial que ten un fío condutor coa ditadura da policía", un xuíz garantista contra os "delitos que pode cometer un axente de policía". Accede ao cargo de Xuíz de Control nos CIE (Centro de Internamento de Estranxeiros) de Madrid ao que chama "islote sen dereitos" en 1986.

En España "en xeral estase utilizando a prisión preventiva a modo de escarmento e sobre todo (buscando) o efecto desalento". En relación ás detencións arbitrarias que se están facendo estes días, incluso un caso no que o deixaron ir ás 24 horas PORQUE NINGUÉN SABÍA POR QUE O DETIVERAN "en Dereito Penal baixo ningún concepto un policía testemuña pode ter Presunción de Veracidade, baixo ningún concepto isto vale nun Estado democrático".

"Hai unha relación de compadreo (corporativismo) entre a maioría dos Xuíces de Instrución ... ( e ) aínda que hai un sector progresista, hai un sector neofascista e autoritario". "É para estar preocupado por derívaa autoritaria que vén e a que vai vir".

"O que máis preocupa ao sistema son as loitas pacíficas, O que ten pánico é ás protestas pacíficas porque saben que aí é onde ao final, perden".

"Si, desgraciadamente si que é posible que a policía manipule probas para encausar a alguén" e detalla como se fai e como nalgúns casos podería desbloquearse isto. Pero polo mencionado corporativismo (que podería ser caracterizado como relación mafiosa) "non adoita ocorrer que o Xuíz desconfíe dun policía".

"O problema non adoita estar en toda a Policía, senón específicamente nos corpos antidisturbios e en toda España, Garda Civil, Policía Nacional e o que sexa".

Achega do Ministro en funcións Grande Marlasca, García de Dioss coincidiu ao redor de 6 anos con el sendo ambos Xuíz de Instrución. Caracterízao de ter unha "acusada miseria moral". "Un Xuíz antigarantista, autoritario, con mentalidade policial. Que o fai tamén na súa compracencia co subsistema policial, o que lle garante o seu ascenso ata a posición de ministro sendo un xuíz mediocre e autoritario".

Achega de Carlos Lesmes, "é o prototipo do Príncipe do século XVI". "Aínda que non todas as súas actuacións son de xuíz prevaricador, en multitude de ocasións os criterios de mérito e capacidade para os nomeamentos ignóraos totalmente e opera ao servizo dos partidos (do poder político). Hoxe por tí, mañá polo outro". "Si o Consello Xeral do Poder Xudicial xa ten pouca credibilidade, Lesmes e este Consello contribuíron a degradalo aínda máis".

"Marchena é o clásico xurista do Príncipe. É capaz da calquera letra poñerlle aparente música xurídica". "Á letra do oe, oe, oe, a por eles, poñerlle música xurídica".

"Os sindicatos policiais non son tales, son confrarías policiais. Non son para loitar contra os patróns. Atacan sistematicamente calquera crítica".

Si este país está como está, é porque fundamentalmente a maioría de españois quéreo así. Mediante os seus votos confirman unha e outra vez que prefiren un país corrupto, antidemocrático, mediocre, intolerante e onde o risco non o corran os delincuentes senón os 'inconvenientes', os que poidan obstaculizar que todo siga igual. Non deberían chamarse Constitucionalistas porque son todo o contrario, deberían chamarse Continuístas, só queren a continuidade e o status-quo para que nada cambie, aínda a costa de que a Lei sexa puro conto e quen a representan, unha panda de tahures ben vestidos.


#FAQSTV3 Ramiro García de Dios: "Marlaska hauria de dimitir i no tornar a la jurisdidicció" - FAQS - 08/06/2020.

Cris Puig entrevista l'exjutge Ramiro García de Dios per analitzar la investigació sobre la manifestació del 8M que ha enfrontat el coronel Pérez de los Cobos amb el ministre Grande-Marlaska.

#FAQSTV3​


Subscriu-te al canal oficial de TV3 a YouTube:
https://bit.ly/2WFU15Y

Catalunya Ràdio a YouTube: https://bit.ly/2RLKl6r
Facebook: https://ca-es.facebook.com/tv3
Twitter: https://twitter.com/tv3cat​
Instagram: https://www.instagram.com/tv3cat
​ Web: https://www.ccma.cat/tv3/

Fontes:  Canle tV3  e  Marcello Scotti (Photography and Videography) - Facebook e Web.

[*] Ramiro García de Dios (Palma, 1946) é un xuíz español. Desde o ano 1996 ate 2018 foi titular do Xulgado de Instrución número 6 de Madrid. Do 2010 ao 2018, foi un dos tres xuíces de control do Centro de internamento de estranxeiros de Aluche, Madrid. O 2016, a Asociación Prol Dereitos Humanos de España (APDHE) deulle o premio Dereitos Humanos. É membro de Xuízas e Xuíces para a Democracia. O 2019 afirmou que a policía pode manipular probas para inculpar os detidos. [Wikipedia]
_______

xoves, decembro 17, 2020

Unha iniciativa de Change. org trata de modificar o currículo das materias de Arte en Bacharelato para incluír artistas femininas - A historiadora da arte e divulgadora cultural Miriam Varela, consegue nunha semana máis de 5000 firmas para corrixir a desigualdade de xénero no temario de arte - Moi interesante entrevista na Radio Galega



Unha iniciativa de Change. org trata de modificar o currículo das materias de Arte en Bacharelato para incluír artistas femininas.


A historiadora da arte e divulgadora cultural Miriam Varela, consegue nunha semana máis de 5000 firmas para corrixir a desigualdade de xénero no temario de arte.

Tras comprobar que non existe ningunha muller artista no currículo oficial das materias de Arte de Bacharelato que propuxo o Ministerio de Educación no ano 2014, e que estivo vixente ata a actualidade, Miriam Varela impulsou unha campaña en change.org. Segundo relata a opositora, historiadora e divulgadora cultural “Oficialmente as mulleres estamos apartadas do discurso artístico. Cun currículo xa de por se apertado, as profesoras e profesores interesados en ensinar estoutra metade da Historia da Arte teñen que facer verdadeiros malabarismos temporais para poder sacar á luz estas autoras que están excluídas dos contidos oficiais de obrigatorio coñecemento para superar a materia”.

La artísta olvidada”, así se fai chamar Miriam Varela en Instagram, recupera nomes de mulleres que quedaron enterradas nos libros de arte facendo divulgación sobre o seu traballo e tratando de desempoar os seus nomes. Segundo ela mesma relata “Hoxe en día sabemos que as mulleres pintaban nas cavernas. Coñecemos pintoras da Antiga Grecia. Sabemos que as mulleres traballaban na construción das catedrais. Existiron grandes 'xenios' do Renacemento como Sofonisba Anguissola ou Lavinia Fontana que do mesmo xeito que Leonardo dá Vinci ou Miguel Ángel influíron nos artistas posteriores”.

A iniciativa está a ter unha gran acollida nas redes sociais, sendo compartida por multitude de usuarios que se fan eco desta reivindicación.

14 de decembro de 2020

Axudar asinando: Ir á Causa no Portal de Change.

Entrevista na Radio Galega

Enlace coa entrevista no programa "A Tarde" da Radio Galega. |  Miriam Varela: "As mulleres están borradas da Historia da Arte" | 15/12/2020 - 16:33 h| Ir á Web.

Enviado por:
Miriam Varela Ces
-miriam.varela@gmail.com-
14 de dezembro de 2020 11:16

_______

mércores, xuño 12, 2019

Dentro da campaña galega 'Fagamos da RISGA un verdadeiro dereito', presentan en Vigo o libro 'Se non houbera privilexios, non habería miseria' - Será o venres 14 de xuño a partires das 20:30hs no centro social 'A Revolta do Berbés' (rúa Real 12)


Presentación do libro: "Si no hubiera privilegios, no habría miserias"


Dentro da campaña galega "Fagamos da RISGA un verdadeiro dereito" organizamos a presentación do libro: "Si no hubiera privilegios, no habría miserias". Será o venres 14 de xuño a partires das 20:30 no centro social "A Revolta do Berbés" (rúa Real 12, Vigo) e no acto contaremos con Manolo S. Bayona un dos coordinadores do libro e membro de Baladre (Coordinación de loitas contra o paro, o empobrecemento e a exclusión social).

O libro, do que haberá exemplares á venta por 13€, recolle o traballo e reflexións da primeira edición da Escola de Acción Social Crítica e Transformadora celebrada hai un ano en Zaragoza. Este material trata de ser unha ferramenta para, desde a denuncia das funcións de regulamento e control que o poder atribue á Acción Social e en concreto ao Traballo Social, situarnos, ante a necesidade de construír mediante o troco de experiencias novos saberes e coñecementos que poidan resultar útiles para a construción de novas formas de practicar a emancipación social e transitar cara outras formas de vivir en sociedades máis xustas, libres e igualitarias.

--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia) | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663 | Estamos os luns de 10h00 a 12h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo).

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
12 de junho de 2019 10:04

_____________

xoves, maio 30, 2019

O Grupo de Traballo de Detención Arbitrária da ONU pede a libertación imediata de Junqueras, Sànchez e Cuixart


O Grupo de Traballo de Detención Arbitrária da ONU pede a libertación imediata de Junqueras, Sànchez e Cuixart.

O Grupo de Traballo de Detención Arbitrária da ONU emitiu unha opinión muito dura contra a España e até pede ao Estado que indenize os prisioneiros. Malia non ser vinculativa é xeralmente considerada nos tribunais internacionais xa que é unha entidade ligada às Nacións Unidas, formada por especialistas independentes en dereitos humanos, que analisa posíbeis casos de prisións e detencións arbritarias dos estados.

Segundo o xornal Nació Digital, o Grupo de Traballo de Detención Arbitrária da ONU mesmo afirma que o Estado deberia indenizar prisioneiros por privación de liberdade antes de emitir unha sentenza. Os pormenores desta resolución non serán coñecidos nesta cuarta-feira à tarde en Londres nunha rolda de imprensa convocada polo avogado Ben Emmerson.

No inverno de 2018, este avogado especialista en dereito internacional e dereitos humanos apresentou unha carta à ONU solicitando a opinión do grupo de especialistas sobre a prisión dos líderes pró-independencia. Fixo iso en nome de Junqueras e os Jordis,agás Joaquim Forn, que acabara deixar a acta de  deputado e abandonou a atividade política e non aderiu. O avogado argumentou que eles estaban no cárcere por razóns políticas, como a defensa do dereito à autodeterminación. Alén diso, súa detención viola os dereitos de asociación, expresión, opinión política e participación na vida pública, ou que seu dereito a un tribunal imparcial está sendo violado e a preparar a defensa.

IMPRISONMENT OF CATALAN POLITICIANS: The long awaited decision of the UN Working Group on Arbitrary Detention will be announced and discussed at a press conference in London tomorrow. Details: Wednesday 29 May, at 17:30 at the Law Society, 113 Chancery Lane, London WC2A 1PL

— Ben Emmerson 🎗️ (@BenEmmerson1) May 28, 2019


En declaracións ao Guardian Emmerson afirmou que “esta decisión debia marcar un ponto de viraxe na política española face à Cataluña. A España age en flagrante violación da lei internacional, como foi agora apontado polo organismo da ONU con mais autoridade sobre a cuestion das detencións arbitrárias”. Caso a España non liberte de imediato todos os presos políticos e se sente à mesa das negociacións, “o goberno de Madrid irá ter de enfrentar en breve a opinións pública internacional”, concluiu o avogado especialista en Dereito Internacional.

Publicado no xornal cedeirés Olloparo. 29.05.2019 |Ir á Web.

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
30 de maio de 2019 01:10

___________

xoves, outubro 25, 2018

A eurodeputada galega Lídia Senra visitará mañá no cárcere de Mansilla de las Mulas, en León, ao preso galego Adrián Mosquera - A deputada viu tamén nestes meses a Roberto Rodríguez en Palencia, Eduardo Vigo en Toledo, e Carlos Calvo e Raúl Agulleiro en Asturias - Reclama que o Estado cumpra os DDHH e recomendacións da UE, poña fin á dispersión, rebaixe os réximes penitenciarios e dea permisos de saída.


Lídia Senra visitará mañá no cárcere de Mansilla de las Mulas, en León, ao preso galego Adrián Mosquera. | A deputada viu tamén nestes meses a Roberto Rodríguez en Palencia, Eduardo Vigo en Toledo, e Carlos Calvo e Raúl Agulleiro en Asturias. | Reclama que o Estado cumpra os DDHH e recomendacións da UE, poña fin á dispersión, rebaixe os réximes penitenciarios e dea permisos de saída.

A eurodeputada galega Lídia Senra visitará mañá venres ao preso galego Adrián Mosquera Pazos no cárcere de Mansilla de las Mulas, en León. Para iso, terá que viaxar en coche desde Santiago, 800 quilómetros entre ida e volta, unhas 8 horas conducindo sen case parar, que é o traxecto que teñen que facer todas as semanas familiares e amizades do preso se queren velo, na maioría das ocasións, só 40 minutos, que é o permitido nos locutorios. Coa deste venres, Senra concluirá unha serie de viaxes que a levaron a visitar tamén, nos últimos meses e nas respectivas cadeas nas que estaban, a María Osorio [1] actualmente xa en liberdade-, Roberto Rodríguez Fiallega [2]preso no Centro Penitenciario de Dueñas, en Palencia-, Eduardo Vigo [3]preso no Centro Penitenciario de Ocaña I, en Toledo-, e Carlos Calvo Varela e Raúl Agulleiro Cartoy [4]presos no Centro Penitenciario de Asturias-. Senra solicitoulle ao Ministerio do Interior realizar estas visitas para poder coñecer de primeira man a situación na que están estes reclusos e experimentar o que significa a dispersión penitenciaria e o afastamento, política que aplica o Estado español con algúns presos a pesar de que a propia UE a condena e recomenda abolila.

Someter ás familias e amizades ao castigo da dispersión, co gasto e riscos que iso supón, é crueldade pura e é non respectar os dereitos humanos que temos todas as persoas, incluídas, por suposto, as presas”, defende Senra. “E non é unha cuestión que diga eu simplemente, senón que é unha cuestión que defende a UE. Por iso o Estado non debe demorar máis e debe traer para cárceres galegas aos presos galegos, igual que fixo xa ao trasladar a cárceres catalanas aos presos políticos cataláns e igual que fixo xa tamén co achegamento á súa terra dos presos de Altsasu, por exemplo, e que debería facer con todos os presos e presas vascas. Non é un beneficio penitenciario, é un dereito que hai que cumprir si ou si”. Neste sentido, a eurodeputada recórdalle ao Goberno estatal que a finais do 2017, o pleno do Parlamento Europeo aprobou por unha amplia maioría (474 votos a favor, 109 en contra e 34 abstencións), unha Resolución sobre Condicións e Sistemas Penitenciarios[5] cuxo artículo 29 di: “Condena a política penitenciaria de afastamento que aplican algúns Estados membros xa que constitúe un castigo engadido para as familias dos reclusos/as; insta a elaborar medidas que permitan o achegamento de todos os reclusos que estean lonxe dos seus fogares (…); lembra que, segundo o Tribunal Europeo de Dereitos Humanos, recluír a unha persoa nun cárcere situado tan lonxe da súa familia que as visitas sexan moi difíciles ou incluso imposibles pode constituír unha violación do artigo 8 do Convenio Europeo dos Derechos Humanos”. Tamén o artigo 28 da Resolución do Parlamento Europeo di: “Anima aos Estados membro a que garantan que os reclusos manteñen contactos periódicos cos seus familiares e amizades, permitíndolles cumprir as súas penas en centros próximos ao seu domicilio e favorecendo as visitas, as chamadas telefónicas e o uso dos medios de comunicación electrónicos (…)”.

O pasado maio, o Ministerio aseguroulle a Lídia Senra que naquela data o número de internos e internas que tiñan rexistrada provincia de residencia na Galiza e que non se encontran en centros penitenciarios galegos era de 260; e que, sen embargo, as infraestruturas penitenciarias dos penais galegos contan con prazas suficientes para albergar aos internos que solicitan a asignación dun centro de cumprimento aquí. Non obstante, atendendo ao caso de cada unha das persoas que ela visitou nos últimos meses, dase a circunstancia de que todos son presos que cumpriron xa máis da metade da súa condena (algún deles incluso inmerso xa na recta final da mesma), que solicitaron en diferentes ocasións, cada un cando considerou e a través de recursos individuais, o traslado a prisións galegas por razóns humanitarias, e de momento non se produciron os movementos solicitados. Por iso, insta á Secretaría Xeral de Institucións Penitenciarias e ao Ministerio do Interior, responsable destas decisións, a cumprir coas recomendacións europeas e mudar a situación xa.

Chamamento a que todos os deputados/as visiten prisións e reclamen o cumprimento dos DDHH

A eurodeputada anima ademais a todos os cargos públicos e deputados e deputadas non só do Parlamento Europeo, senón tamén no Congreso do Estado español e no Parlamento Galego, a reclamar que se cumpran os dereitos dos presos e das presas e a tramitar a solicitude para poder visitar as prisións e comprobar de primeira man, falando con elas, as vulneracións de dereitos que padecen a diario as persoas privadas de liberdade. “É fundamental que quen ostentamos cargos públicos fagamos este exercicio de visibilización e de denuncia sobre o que pasa coa política penitenciaria no Estado español”, di.

Exixe a fin dos cacheos integrais ilegais e que se autoricen permisos de saída e rebaixa de graos

Neste sentido, Senra reclama tamén que o Estado español estableza mecanismos que impidan dunha vez por todas que nas prisións se continúen a levar a cabo actuacións que van contra a propia legalidade como son os cacheos arbitrarios e inxustificados con espido integral que violan o dereito á intimidade corporal dos presos e presas. En relación a isto, presentou hai unhas semanas un escrito en Bruxelas, dirixido á Comisión Europea [6], no que informade que os funcionarios de prisións someteron ao galego Carlos Calvo Varela a máis de 20 cacheos con desnudo integral nas prisións de Topas (Salamanca) e de Villabona (Asturias), que a Audiencia Nacional declarou nulos e polos que o Estado foi condenado a indemnizar ao preso con máis de 5.000 euros por danos morais. Tamén lle informa de que o galego Eduardo Vigo fue sometido igualmente a numerosos cacheos deste tipo nos últimos anos en prisións de Galiza, Madrid e Toledo, sendo declarados tamén a posteriori ilegais polo tribunal e, en palabras textuais do tribunal, “carentes de motivación, sin identificar finalidade, superar o canon de proporcionalidade, irracionais”. Así, tendo en conta que a Carta dos Dereitos Fundamentais da UE prohibe a tortura e as penas ou tratos inhumanos ou degradantes e atendendo ao artigo 57 da Resolución do Parlamento Europeo 2012/2062 (INI), Senra insta á CE a pronunciarse sobre os rexistros corporais nas prisións e adoptar medidas para que o Estado erradique de verdade estas actuacións, vendo que nin as sentenzas xudiciais nin as multas á Administración logran que o persoal das cadeas deixe de levalas a cabo.

A europarlamentaria tamén reclama que se revisen os grados penitenciarios nos que están clasificados os presos que visitou e o réxime no que se atopan, pois algúns deles como Eduardo Vigo ou Roberto Rodríguez aínda permanecen en primeiro grado e en situacións de practicamente illamento, con moitas horas encerrados na cela. Tamén pide que se concedan permisos penitenciarios de saída a quen así o soliciten, como é o caso de Carlos Calvo e de Raúl Agulleiro, como fórmula previa á liberdade e de cara a humanizar o proceso definitivo de regreso á vida exterior. Neste sentido, lembra que a citada Resolución do Parlamento Europeo tamén solicita, no seu artigo 60, que os Estados “favorezan as políticas de reinserción dos reclusos na vida civil, en particular de aquelas destinadas a eliminar as barreiras estruturais que impiden a reinserción dos antigos reclusos na sociedade, e elaboren políticas de seguimento e revisión das penas, apostando por fórmulas nas que os reclusos pasen da vida no cárcere á vida fora do cárcere de maneira gradual”.

Unha vez pase mañá e Senra conclúa con Adrián Mosquera en León esta ronda de visitas carcerarias, a parlamentaria comprométese a seguir traballando a través de todas as vías posibles pola defensa dos dereitos humanos nas prisións do Estado, como veu facendo desde o inicio da lexislatura [7].

Santiago, 25 de outubro de 2018.

Nota.-
[1] Iniciativa levada a cabo tras aquela visita a María Osorio, en marzo do 2018: https://lidiasenra.gal/lidia-senra-insta-ao-estado-espanol-a-abolir-a-dispersion-penitenciaria-como-recomenda-o-parlamento-europeo/

[2] Información sobre aquela visita a Roberto Rodríguez, en agosto do 2018: https://www.facebook.com/LidiaSenraRodriguez/photos/a.501813379923999/1538753156230011/?type=3&theater

[3] Información sobre aquela visita a Eduardo Vigo, en setembro do 2018: https://www.facebook.com/LidiaSenraRodriguez/photos/a.508220409283296/1594879723950687/?type=3&theater

[4] Sobre aquela visita a Carlos Calvo Varela e Raúl Agulleiro, en xuño do 2018: https://www.facebook.com/LidiaSenraRodriguez/photos/a.508220409283296/1472841999487794/?type=3&theater

[5] Resolución do Parlamento Europeo sobre Condicións e Sistemas Penitenciarios: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P8-TA-2017-0385+0+DOC+XML+V0//ES

[6] Para acceder ao escrito presentado na Comisión Europea ao respecto dos cacheos ilegais, pinchar aquí: https://lidiasenra.gal/wp-content/uploads/2018/10/PE-cacheos-corporais-a-presos-111018.pdf

[7]- Pregunta rexistrada o 24 de xaneiro do 2018 sobre torturas e malos tratos continuos na prisión de Teixeiro: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+WQ+E-2018-000385+0+DOC+XML+V0//PT

- Pregunta rexistrada o 30 de novembro do 2017 sobre dificultades da Asociación Concepción Arenal para poder visitar a presos e presas por locutorio: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+WQ+E-2017-007393+0+DOC+XML+V0//PT

- Pregunta rexistrada o 28 de xuño do 2017 sobre violación dos dereitos do galego Adrián Mosquera Pazos no penal de León: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+WQ+E-2017-004300+0+DOC+XML+V0//PT

- Pregunta rexistrada o 30 de setembro do 2016 sobre boas prácticas e supervisión de detención nos Estados membros: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fTEXT%2bWQ%2bE-2016-007388%2b0%2bDOC%2bXML%2bV0%2f%2fES&language=ES

- Pregunta rexistrada o 7 de xuño do 2016 sobre dispersión penitencaria aplicada a independentistas galegos no Estado español: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+WQ+E-2016-004688+0+DOC+XML+V0//PT

- Pregunta rexistrada o 7 de xuño do 2016 sobre a situación na que se atopaba o preso galego Raúl Agulleiro Cartoy, daquela en réxime de illamento no penal de Estremera: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fTEXT%2bWQ%2bE-2016-004687%2b0%2bDOC%2bXML%2bV0%2f%2fES&language=ES

-Pregunta rexistrada o 7 de xuño do 2016 sobre o réxime FIES no Estado español: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fTEXT%2bWQ%2bE-2016-004686%2b0%2bDOC%2bXML%2bV0%2f%2fES&language=ES

- Pregunta rexistrada o 30 de maio do 2016 sobre torturas e malos tratos no centro penitenciario galego de Teixeiro: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fTEXT%2bWQ%2bE-2016-004302%2b0%2bDOC%2bXML%2bV0%2f%2fES&language=ES

- Pregunta rexistrada o 11 de xuño do 2015 sobre a situación do daquela preso galego Antón Santos, vítima de malos tratos na prisión de Dueñas (Palencia): http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+WQ+E-2015-009457+0+DOC+XML+V0//PT


Lídia Senra, eurodeputada galega, integrada no Grupo Confederal da Esquerda Unitaria Europea/Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL). | Tlf: 609 845 861, lidia.senra@europarl.europa.eu
http://lidiasenra.gal/
https://www.facebook.com/LidiaSenraRodriguez

Enviado por:
AGEe Europa
-ageeneuropa@gmail.com-
25 de outubro de 2018 12:39

________________

luns, abril 30, 2018

Fracasa a tentativa de Navantia de criminalizar a loita dos traballadores e traballadoras das auxiliares - Evidénciase que o obxectivo da empresa non era a declaración de folga ilegal senón amedrentar e desmobilizar o persoal


Fracasa a tentativa de Navantia de criminalizar a loita dos/as traballadores/as das auxiliares. | Evidénciase que o obxectivo da empresa non era a declaración de folga ilegal senón amedrentar e desmobilizar o persoal.

Este venres coñecíase a sentenza pola demanda que Navantia interpuxo contra a CIG e o comité de folga a raíz do conflito que o persoal das auxiliares levou adiante o pasado ano contra a precariedade e pola recuperación dos dereitos laborais e salariais. A resolución desestima a demanda pola falta de lexitimación activa de Navantia para iniciar un proceso de declaración ilegal dunha folga que non afectaba ao seu persoal e que, ademais, non foi impugnada polas empresas nas que si foi convocado o paro indefinido.

Fica demostrado que, tal e como defendeu a CIG, a demanda carecía de fundamento legal, quedando en evidencia que o verdadeiro obxectivo de Navantia non era conseguir a declaración de folga ilegal ou abusiva, senón amedrentar, desactivar e coaccionar aos traballadores e traballadoras que de xeito masivo e exemplar estaban a secundar a folga en defensa dos seus dereitos.

"Non nos van amedrentar"


O secretario xeral da CIG, Paulo Carril, considera que "Navantia debería pedir perdón polo seu burdo intento de deslexitimar a CIG e criminalizar o dereito á folga, pero tamén pola manipulación que fixo dos motivos que levaron á convocatoria e a terxiversación da resposta exemplar dos traballadores/as da industria auxiliar". Non cómpre esquecer que dende o inicio do conflito, Navantia, en vez de promover solucións, mantivo unha postura moi belixerante contra o persoal das subcontratas -e a CIG como organización sindical convocante-, procurando deslexitimar as súas demandas e boicotear a folga con todos os medios a súa disposición.

Carril subliña que a CIG non se vai amedrentar con este tipo de actuacións, "aínda que proveñan de empresas tan poderosas como Navantia", cando o que está en discusión é a defensa dos dereitos e acabar coa precariedade e a pobreza laboral. "Navantia ten que ter claro que seguiremos convocando as folgas que sexan necesarias ante a precariedade e o retroceso da condicións de traballo que padece o persoal das industrias auxiliares".

En igual sentido manifestábase o secretario nacional da Federación de Industria da CIG, Xoán Xosé Bouzas, lembrando que, no propio día do xuízo, a central xa advertiu que, con independencia do resultado deste procedemento, "a CIG non vai abandonar a súa acción sindical, nin nos imos atemorizar".

Destaca Bouzas Aboi que a folga foi completamente legal e que a CIG estaba lexitimada polas diferentes asembleas de traballadores/as. "A folga é a ferramenta fundamental que como clase traballadora temos para defender os nosos dereitos e Navantia tomou a decisión de demandar como unha medida de forza para rematar co conflito nas auxiliares, coartar a liberdade sindical e amedrentar ao persoal para que deixaran de secundar a folga".

Falta de lexitimación


A sentenza estima as tres excepcións alegadas pola CIG: falta de lexitimación activa de Navantia para solicitar a declaración de ilegalidade dunha folga convocada e seguida por persoal que non é o seu propio; falta de lexitimación pasiva dos membros do comité de folga para ser parte nun procedemento de carácter colectivo (que ademais non persegue a solución do conflito); e falta de adecuación do procedemento.

Non entra, polo tanto, a valorar o contido da demanda, mais si deixa constancia no relato de feitos probados de que os piquetes, fronte ao defendido por Navantia, actuaron sen violencia. Algo que a resolución considera se desprende incluso da proba achegada pala propia Navantia (vídeos, testemuñas, etc.), o que abunda na falta de fundamentos da demanda.

A CIG condena que unha empresa pública como Navantia utilice a xustiza para tentar restrinxir o dereito dos traballadores e traballadoras a reivindicar non xa melloras salariais e laborais, senón a recuperación dos dereitos roubados durante estes últimos anos. Como non pode ser doutro xeito, a CIG reafirma o seu compromiso na loita pola aplicación do acordos asinados para a industria auxiliar e a súa incorporación nun marco normativo que lle dea efectividade.

Fonte: Avantar. | Ferrol - 27 Abr 2018.  | Baixo licenza Creative Commons.
__________________

venres, febreiro 19, 2016

Marcha europea polos dereitos das persoas refuxiadas, na Coruña, o sábado 27 de Febreiro, ás 19:30h dende a praia de Riazor até o Obelisco



En centos de cidades  van ter lugar mobilización dentro da campaña solidaria "Marcha Europea polos Dereitos das Persoas Refuxiadas". Como en centos de cidades europeas, na Galiza, vai ter lugar n'A Coruña, o sábado 27 de Febreiro, ás 19:30h dende a praia de Riazor até o Obelisco.

Trata-se de mobilizar-nos para esixir aos gobernos europeos unha pasaxe segura e a defensa dos dereitos dos refuxiados e refuxiadas.

Non poden seguir morrendo no seu camiño a un lugar seguro, necesitamos vías seguras e que unha vez cheguen á Unión Europea se  lles acolla con dignidade e se respecte os seus dereitos.


O evento en Facebook:
https://www.facebook.com/events/1038387522871014/

ac.sos.dd.migrantes@gmail.com

FORO GALEGO DE INMIGRACIÓN
https://forogi.wordpress.com/ foroinmigracionsantiago@yahoo.es

Información baseada na enviada por:
susana beatriz alaníz gonzález
-sual259@hotmail.com-
19 de fevereiro de 2016 16:39
____________________