Amosando publicacións coa etiqueta FSM. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta FSM. Amosar todas as publicacións

xoves, xaneiro 23, 2014

Entre Davos e Porto Alegre, ... Por Marco Piva

Por Marco Piva [*]
23.01.2014

No início do século XXI, o embate era nítido. De um lado, os defensores da globalização a qualquer custo; de outro, aqueles que acreditavam que “um outro mundo é possível”. Geograficamente, Davos, na Suíça, e Porto Alegre, no sul brasileiro, explicitavam a enorme distância entre essas duas ideias.

Quatorze anos depois, o Fórum Social Temático, uma atividade militante bianual, entre um Fórum Social Mundial e outro, acontece na mesma Porto Alegre, mas sem o mesmo comparecimento de outras edições, que agitavam corações e mentes mundo afora. Para se ter uma ideia, na edição de 2003, quando Lula marcou presença na condição de presidente eleito, o centro de imprensa credenciou mais de 2.300 jornalistas de diferentes veículos locais e globais. Hoje, as informações sobre o Fórum Social Mundial se resumem a sites e blogues ligados às questões que comovem os movimentos sociais e ambientais, mas carecem de ampla participação. A próxima edição do Fórum Social Mundial em 2015, na Tunísia, dirá se a articulação global mantem força suficiente para enfrentar os grandes temas mundiais.

Já Davos, parece ter crescido em número e importância. São quase 40 chefes de estado e de governo que darão o ar da graça nas montanhas geladas da Suíça, além de uma centena de CEOs das maiores multinacionais do mundo, especialmente do sistema financeiro. Dilma Rousseff é a segunda presidente brasileira a comparecer – sucede Lula, que pretendeu levar a Davos, em 2003, a mensagem de Porto Alegre.

Mas essa vitalidade de Davos, que ganha as páginas dos principais jornais e revistas de economia do planeta, tem mais a ver com a contradição de base que um encontro desse tipo promove. Alertados pela desigualdade galopante em boa parte do mundo, já há anos os organizadores se debruçam sobre estatísticas que, de alguma forma, sensibilizem os investidores e os donos do capital a mudarem suas estratégias de ganho total e permanente. Na prática, é uma espécie de cruzada para que governos e empresas entendam que pobreza não combina com desenvolvimento social e, a médio prazo, se pode estar produzindo uma bomba relógio global.

Não é à toa que até o Papa Francisco enviou uma mensagem aos organizadores pedindo que os participantes do Fórum reflitam sobre as consequências de um sistema injusto como o capitalismo. Já Dilma Rousseff vai falar sobre aquilo que acredita, ou seja, dos avanços sociais de seu governo e da mão sempre estendida para os investimentos externos. Aliás, apesar do tom pessimista que cerca os analistas econômicos em relação ao Brasil, repercutidos diária e incansavelmente pela grande imprensa verde-amarela, o certo é que o país não está tão mal na fita.

Com a palavra, Stephen Rose, diretor da LatinCo, empresa britânica que auxilia instituições europeias a investir no Brasil e presença constante em Davos: “O pessimismo com o Brasil é um pouco exagerado, mas investidores estão certos em questionar a capacidade do governo de trabalhar com a iniciativa privada. O problema maior é que todo mundo fala em pessimismo o tempo todo. Para as pessoas que estão interessadas em investir, que é o meu negócio, isso é o que fica". Porém, ele acredita que os investidores internacionais estão abertos a mudar de opinião. "Eu acho que há o começo do sinal de mudanças. Há o começo de um pequeno otimismo no Brasil", diz. "Há pessoas indo a Davos que pensam: 'será que o pessimismo atual não é exagerado?'".

Para Irene Mia, diretora de América Latina e Caribe da consultoria britânica Economist Intelligence Unit (EIU), "o fato de Dilma ir a Davos é bastante importante. É um sinal de um certo desespero do Brasil de dizer ao mundo que o país está aberto para negócios e que há bom potencial para investimentos. E sendo sincero, ainda há muitas oportunidades".

Por outro lado, as expectativas criadas pelas grandes manifestações de rua de junho passado, parecem sonolentas diante da magnitude que alcançaram naquele momento onde tudo era possível de se reivindicar, à esquerda e à direita. Assim, a realização de um Fórum Social Temático revela que a sociedade civil e, principalmente, os movimentos organizados andaram mais devagar do que os organizadores de Davos, mais preocupados agora em buscar saídas onde ofereçam os dedos mas não percam as mãos. A mesma mão invisível do mercado.


Publicado no Blogue do Miro | 22 de janeiro de 2014
'Uma tricheira na luta contra a ditadura midiática'
http://altamiroborges.blogspot.com.es/

[*] Marco Piva, coordenador de Comunicação e Imprensa do FSM,  jornalista, especializado em educação,  ex-correspondente da Rádio França Internacional na América Central e autor de “Nicarágua – um povo e sua história” (Edições Paulinas Paulinas).

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com
23 de janeiro de 2014 09:00



________________________

domingo, marzo 03, 2013

O Foro Social Mundial: de Porto Alegre (2001) a Túnez (2013). Unha interesante entrevista a Chico Whitaker, ... Por Sergio Ferrari

"A sociedade civil planetaria percorre o seu propio camiño que non é simple nin lineal" - O Outro mundo posible de Chico Whitaker

Por Sergio Ferrari [*]
03.03.2013


Neste proceso en marcha de apenas doce anos de vida, hai xa tantos logros alcanzados como desafíos pendentes. Así o expresa Francisco (Chico) Whitaker Ferreira(1931), activo cofundador-activista-pensador do Foro Social Mundial (FSM) desde a súa primeira edición en 2001 en Porto Alegre e membro desde entón do Consello Internacional, a instancia facilitadora. Aos seus case 83 anos, o Premio Nobel alternativo da paz 2006 actúa, reflexiona, conceptualiza e mira cara ao futuro deste espazo altermundialista. Próxima parada no camiño: a edición 2013 de Túnez (26-30 de marzo), tema desta entrevista a escasas semanas da súa realización.

P: O próximo foro realizarase por primeira vez no Magreb, rexión de intensos cambios políticos e sociais nos últimos anos. Como se decidiu o lugar?

Chico Whitaker: Foi o resultado de diversas proposicións anunciadas por organizacións e movementos sociais. O Consello Internacional, que non é nin un órgano de Goberno nin un Consello de Administración senón unha instancia facilitadora, foi construíndo a decisión do lugar de xeito consensual. Resulta obvio que un Foro en Túnez neste momento pareceu moi propicio en razón do significado positivo da primavera árabe para todas as loitas mundiais. Non podemos esquecer que foi ese movemento social o que inspirou a miles e miles de mozos que ocuparon -e nalgúns casos ségueno facendo- centenares de prazas en todo o mundo esixindo cambios. Nin tampouco se pode esquecer o rol protagónico da mobilización das sociedades civís tunisiana e exipcia para derrotar as ditaduras neses países.

O FSM nunha rexión explosiva

Pregunta: O asasinato do dirixente opositor Chukri Belaïd o 6 de febreiro pasado relanzou unha intensa mobilización social en Túnez. A súa lectura desta situación de face ao FSM 2013?


Chico Whitaker: Os sucesos da primeira parte de febreiro conmovéronnos enormemente. O crime brutal espertou unha reacción cidadá moi intensa. O gran desafío de Túnez hoxe é non saír de ningún modo da democracia. Os integrantes do Comité de Organización do FSM hanse inmediatamente mobilizado para condenar ese crime. Un comunicado asinado por máis dun centenar dos membros do Consello Internacional do FSM sinala que este feito non poderá frear o proceso iniciado polos demócratas tunisianos con quen somos solidarios. Estamos convencidos que as forzas democráticas saberán manter a convicción profunda de elixir a resolución pacífica dos conflitos como vía para avanzar no proceso democrático. Estamos máis que nunca convencidos, tamén, da necesidade da mobilización internacional para asegurar o logro do FSM 2013 e que sexa un momento forte de apoio ao proceso democrático en Túnez.

P: En que medida as forzas activas do Magreb en xeral e de Túnez en particular -refírome a movementos sociais, sindicatos etc- están involucrados realmente na preparación, na concepción deste FSM?

Chico Whitaker: Durante a ditadura de Ben Alí a sociedade civil tunisiana contou cun núcleo de organizacións activas. Destas, pódese dicir que todas están directamente involucradas na preparación do FSM e constitúen o seu comité organizador. Entre elas a gran central sindical, os movementos por dereitos humanos, os das mulleres etc. É importante recordar que o acto de lanzamento do proceso do FSM foi promovido polo Sindicato dos Traballadores Tunisianos na cidade mineira en que a revolución empezou , de feito, en 2008. Logo da caída da ditadura xurdiron novas organizacións que se han involucrando no proceso. E moitas delas participan das diferentes comisións que se crearon para realizar o Foro. De igual forma a sociedade civil organizada dos outros países do Magreb está igualmente presente.

P: As mulleres, que xogaron un rol fundamental na primavera árabe, pero que son un sector *perdedor* na post-primavera, poderían recuperar un certo hexemonismo no marco do FSM?

Chico Whitaker: As organizacións que loitaban polos dereitos das mulleres xa eran fortes durante a ditadura e foron fundamentais na súa caída. Non creo que se tornen agora hexemónicas, pero serán igualmente importantes. Ata no Foro haberá un espazo "mulleres" que estou convencido ocupará un lugar crave e será vibrante.

P: O FSM 2013 é entendido como unha oportunidade de achegar aínda máis as experiencias locais cos participantes chegados dos recunchos máis diversos?

Chico Whitaker: Sen dúbida. Irá xente de todo o mundo. Unha ocasión para falar directamente cos actores da revolución ? tal como eles chaman ao seu movemento; para comprender mellor que pasou na rexión; de coñecer mellor como os actores sociais participaron e seguen facéndoo; para constatar a coraxe, a tenacidade e a esperanza dos que promoveron a primavera árabe e séguena impulsando, aínda ao costo do seu propio sacrificio.

P: Un Foro novamente universal? si analízanse os once eixes temáticos propostos- pero cunha acento local, nacional, rexional?

Chico Whitaker:  En efecto. Si vense as máis de 2?700 organizacións rexistradas para participar e o número de actividades auto-xestionadas propostas que se achegan ás 1.500, non hai dúbida que Túnez ofrecerá un marco de debate mundial con problemáticas e temáticas das máis diversas que se pode imaxinar. Pero, si comprendemos a impronta do proceso histórico de cambio que vive a rexión do Magreb, entenderemos que un dos principais desafíos desta edición será o de reforzar lóitaa tunisiana e rexional a favor dun país e dunha rexión máis igualitaria. E que esta sinerxía entre o global e o rexional sirva como un paso máis no camiño de todos os que aspiran a "outro mundo posible". Especialmente na procura de formas de abordar con novas proposicións e articulacións os enormes desafíos que confronta hoxe a Humanidade.

P: Prevese unha participación numerosa?

Chico Whitaker:  Fálase modestamente de 50.000 participantes. Pero isto nunca é posible prever con exactitude. A metodoloxía participativa segue sendo a mesma que noutros foros: os participantes foron invitados a inscribir actividades auto-organizadas, sobre os temas que eles mesmos deciden traballar. Incluso as Asembleas de Converxencia ao final son auto-organizadas e poden ser moitas. O resto depende da capacidade da xente de intercambiar e articularse.

Avances positivos, retos pendentes

P: Mirando os escasos doce anos de existencia deste proceso denominado Foro Social Mundial e tendo en conta algunhas críticas escéptico-altermundialistas existentes, cal é o seu balance en canto a obxectivos e resultados do FSM?

Chico Whitaker:  En 2001, e a xeito de síntese, barallabamos catro obxectivos para o FSM. Facer escoitar no mundo un grito de esperanza. En segundo lugar, reflexionar-promover unha nova forma de facer a política e de entender a cultura política. Ademais, recoñecer, evaluar, integrar un novo actor político emerxente, a "sociedade civil" autónoma de partidos e goberno. E en cuarto lugar entender que neste momento histórico da humanidade non é suficiente resistir e protestar, senón avanzar na construción de alternativas concretas ao sistema. Para facer o balance deberiamos avaliar onde estamos hoxe en canto a eses retos?

P: Podería rapidamente avaliar cada un dos catro?

Chico Whitaker:  Como alternativa ao Foro Económico de Davos, que difundía o pensamento hegemónico, xurdiu o ?Outro Mundo é Posible?, como contestación e resposta. En certo xeito logrouse ese obxectivo, e aseguramos que se alce unha voz de esperanza. Os Foros sociais nos seus diferentes niveis -mundiais, nacionais, rexionais, temáticos- promoveron a posibilidade da alternativa, confrontaron a visión hexemónica. Hai que recoñecer, con todo que a mensaxe de esperanza non chegou aínda a cada país e a todas as rexións.

A idea dunha nova cultura política, anticipada xa nos noventa polos zapatistas de México, baseada na diversidade, a horizontalidade e a unidade de todos os actores sociais, tamén forxou pasos importantes nesta última década. Reforzouse neste tempo a comprensión que esa nova cultura é imprescindible para cambiar o mundo. Pero tampouco neste caso, todo é fácil e lineal. Esta visión alternativa ao verticalismo e o piramidal debe seguir avanzando nun camiño que será longo.

O rol emerxente da sociedade civil se ha ir tamén consolidando. Moitas das mobilizacións paralelas ás grandes conferencias da ONU e doutros organismos internacionais dan proba diso. As experiencias dos movementos -ocupas- en Estados Unidos e dos indignados en diversas rexións do mundo, expresan esa forza da autonomía cara a gobernos e partidos na construción dun poder político diferente.
Para terminar, nesta mirada retrospectiva, o tema das alternativas. Avanzouse na identificación das expresións do sistema capitalista. Algunhas alternativas foron propostas nos espazos creados no proceso do foro. Novas cuestións e temáticas incorporáronse con maior énfases ao debate, en particular as relativas ao medio ambiente, que xa é unha preocupación case xeneralizada no mundo.

Pero, hai que recoñecer, que a aplicación desas alternativas é moito máis difícil que a súa identificación. Por que? Porque para facer posible os cambios estruturais, é necesario a acción de Gobernos e Estados, ata no relativo ao cambio das leis. E a relación de forzas a nivel global segue sendo, aínda, desfavorable para a sociedade civil, aínda moi fragmentada. Sumando a isto, o papel da maquinaria dos medios de información e comunicación dominantes, monopólicos, frean ou retardan o proceso de tomas de conciencia xeneralizada. En síntese, nestes doce anos houbo avances significativos, pero mantéñense abertos retos non menos importantes para construír esoutro mundo posible.

A confianza na mocidade

P: Malia idas e voltas, de avances e retrocesos, aos seus 83 anos, mantén a confianza, case utópica, desoutro mundo posible?

Chico Whitaker:  Sen dúbida non é fácil, particularmente no que se refire a esa nova forma de concibir e facer a política, é dicir os cambios culturais na actividade política. Pero nese sentido debo recoñecer que estou aprendendo moito cos movementos de indignados e *ocupas? e intento que as súas experiencias axuden ao proceso do Foro. Aínda máis: eses mozos aumentan a miña confianza na posibilidade de cambiar o mundo. E co andar do tempo e o transcorrer da vida uno vai descubrindo realidades que nunca imaxinaba. Que obrigan a lanzarse a compromisos completamente novos. Un exemplo é o que ocorreu comigo e a miña compañeira despois do desastre atómico de Fukushima. Ao intentar comprender máis e mellor o que a aventura nuclear implica, non terminamos de sorprendernos dos riscos que esta significa. Realidades que descoñeciamos, moi influenciados pola desinformación reinante que nos transformaba en cegos. Todo isto para dicir que mentres teñamos as forzas non deixaremos de lanzarnos a novos retos de compromiso, para axudar a espertarnos e espertar a outros ... Con este espírito imos participar a Túnez nunha actividade auto-organizada sobre ese tema tan esencial.

[*] Sergio Ferrari en colaboración con E-CHANGER, ONG suiza de cooperación solidaria, sostida pola FEDEVACO e a Federación Ginebrina de Cooperación

Fonte: http://www.fsm2013.org/es
_____________

venres, febreiro 18, 2011

O Fórum Social Mundial -FSM- depois de Dakar: entre a necessidade e a realidade, ... Por Esther Vivas

O Fórum Social Mundial 2011, realizado em Dakar, apresentou uma debilidade política importante. Apesar de as revoltas sociais na Tunísia e no Egito terem uma presença transversal e estarem muito presentes no cotidiano dos ativistas que estavam na expectativa sobre a queda de Mubarak, estes processos revolucionários no norte da África não tiveram uma centralidade política à altura do que significam tanto para o continente como em nível mundial. As lições do levante do povo tunisiano e do povo egípcio deveriam ter sido o leitmotiv deste Fórum Social Mundial. O artigo é de Esther Vivas.

Por Esther Vivas [*]
18.02.2011

O Fórum Social Mundial (FSM) concluiu sua última edição em Dakar (Senegal). Cerca de 75 mil pessoas - um número muito importante – ligadas a organizações e movimentos sociais de todo o planeta participaram, de 6 a 11 de fevereiro, de um processo/evento que se afirma imprescindível no marco da atual crise sistêmica, como espaço de encontro e de articulação de redes, mas que mostra também seus limites e debilidades.

A presente edição do FSM foi realizado em um contexto inegável de aprofundamento da crise de caráter estrutural, depois da última edição ter sido realizada em Belém (Brasil), em janeiro de 2009, meses depois do estouro da mesma. A atual conjuntura põe sobre a mesa a urgência de espaços que permitam a coordenação de lutas, avançar em estratégias de ação em escala global e que visualizem que outro mundo é tão necessário quanto possível.

O Fórum Social Mundial cumpriu com o objetivo de se mostrar como uma vitrina, uma praça, das alternativas, um ponto de encontro de uma grande diversidade política e temática de coletivos, majoritariamente africanos e muitos europeus. A presença da América Latina e da Ásia, logicamente, foi mais débil. E ofereceu um espaço indispensável para a urgente organização das resistências coletivas que tiveram sua máxima visualização nas quase quarenta assembleias de convergências de grupos, redes e coletivos realizadas e, sobretudo, na multitudinária Assembleia dos Movimentos Sociais, com mais de 3 mil participantes, e que se converteu em uma das atividades centrais e mais visíveis do Fórum.

Uma Assembleia que refirmou seu compromisso com o combate contra o capitalismo e que aprovou um calendário de mobilização com as datas centrais de 20 de março, quando será realizada uma jornada internacional de solidariedade com as revoluções no mundo árabe, e 12 de outubro, como dia de ação global contra o capitalismo. Além disso, a geração de espaços de trabalho e confluência antes e durante o FSM permitiram também o encontro, o debate e a coordenação de redes e organizações.

Em Dakar vimos desde grandes conferências do movimento altermundista até pequenas oficiais e lutas anônimas, todas elas imprescindíveis neste complexo combate por “outro mundo possível”. As pequenas manifestações e propostas improvisadas que percorreram o campus da Universidade Cheikh Antha Diop, onde ocorreu o evento, expressaram a necessidade de vincular ação e reflexão. A chamada “aldeia dos movimentos sociais”, com tendas de mulheres, camponeses, produtores, imigrantes, etc., foi um dos espaços que melhor funcionaram com atividades, restaurantes populares e serviços “non stop”.

O FSM em Dakar foi também um passo adiante muito importante em relação à última edição do Fórum Social Mundial na África, em Nairobi, em janeiro de 2007. Se aquela, podemos afirmar, foi a edição mais controversa do FSM com entradas a um preço inacessível para a população local, patrocínio de multinacionais, etc., a edição senegalesa não repetiu tais erros e o perfil geral do Fórum foi combativo.

O processo de construção do FSM Dakar contou com o trabalho e o esforço que algumas redes, como o CADTM África, entre outras, realizaram para mobilizar coletivos sociais de base da África Ocidental e da capital senegalesa. Neste sentido, foi organizada uma caravana, nos dias prévios ao evento, que percorreu vários países da região, divulgando o processo e agregando novos participantes ao evento, dinamizando atividades ligadas ao FSM como concertos e outras atrações, nos bairros periféricos e mais pobres de Dakar.

O Fórum Social Africano, por sua parte, a versão regional do Fórum Social Mundial e um ator importante em sua organização, conta com uma sobre representação de ONGs do continente em detrimento de redes e movimentos sociais, muito fracos na região, o que explicaria, em parte, que estes tivessem uma menor presença em Dakar.

Uma situação que se repete no Conselho Internacional, organismo de direção do FSM, com um desequilíbrio importante entre ONGs e redes sociais, que nos últimos anos têm diminuído seu perfil e presença no Conselho e, consequentemente, sua influência. Se considerarmos que o Fórum Social Mundial será útil desde que sirva aos interesses destes movimentos e aos processos de transformação sócio-políticos, sua perda de influência deveria ser um elemento a se levar em conta.

Em nível organizativo, a presente edição mostrou debilidades importantes. Começando pelo caos organizativo vivenciado no primeiro dia do FSM, quando as atividades previstas não traziam as salas assinaladas e se desconhecia onde se organizavam as mesmas, problema que prosseguiu, ainda que em menor escala, durante todo o evento. Outro problema foi a falta de um programa facilmente acessível com as atividades diárias. Outro ainda foi o preço da comida, muito superior ao praticado localmente, o que despertou fortes críticas, sobretudo entre os participantes africanos.

Segundo explicaram os organizadores, o caos inicial se deveu ao fato de que o governo substituiu o reitor com quem tinham sido estabelecidos os acordos de cessão de salas de aulas e o novo dirigente não reconheceu os mesmos, não deixou espaços livres nem suspendeu as aulas, conforme havia sido acordado. Em consequência, os organizadores que tinham atividades previstas tiveram que alugar novos espaços na cidade ou ocupar tendas ou salas vazias na universidade.

Desde modo, o FSM foi realizado em uma universidade repleta de estudantes que incialmente olhavam com receio aos altermundistas que ocupavam seu recinto, já que ninguém havia lhes informado do encontro. Depois vários destes mesmos estudantes acabaram se somando ao Fórum e inclusive alguns, como o chamado movimento de estudantes “não orientados”, segregados por suas origens humildes e que lutam pelo acesso a uma universidade teoricamente pública, mas na prática não acessível a todo mundo, se somaram ao evento com seu protesto.

No plano político, é necessário assinalar o boicote sistemático às atividades do povo saharaui realizado por uma parte da delegação marroquina, financiada diretamente pelo governo do Marrocos, e integrada, como denunciaram membros do CADTM e do ATTAC Marrocos, por pessoas que não tinham nada a ver com coletivos e movimentos sociais. Agressões, insultos e boicote aos seminários e intervenções dos participantes saharauis foram a estratégia adotada. Vários participantes do FSM denunciaram os fatos e organizaram uma manifestação improvisada no campus da universidade, onde participaram vários membros do CADTM e do ATTAC Marrocos que denunciaram a má imagem que estas práticas estavam dando aqueles participantes e organizações sociais marroquinas que nada tinham a ver com estes fatos. Frente a esses acontecimentos, um posicionamento enérgico do Comitê Organizador do FSM seria mais do que necessário.

Outra debilidade política a assinalar foi que, apesar de as revoltas sociais na Tunísia e no Egito terem uma presença transversal e estarem muito presentes no cotidiano dos ativistas que estavam na expectativa sobre a queda de Mubarak, estes processos revolucionários no norte da África não tiveram uma centralidade política à altura do que significam tanto para o continente como em nível mundial. As lições do levante do povo tunisiano e do povo egípcio deveriam ter sido o leitmotiv deste Fórum Social Mundial.

Mas, em geral, os limites do FSM são também os limites do período, de dificuldade para transcender os núcleos ativistas e chegar a novos atores sociais. O Fórum passou praticamente em branco pela cidade de Dakar.

Em nível internacional, a falta de uma dinâmica de mobilização que que faça o movimento andar para a frente é uma das grandes debilidades que enfrenta o processo do FSM ao apresentar-se como um espaço de referência, plural e diverso, em contexto no qual não ocorrem protestos importantes coordenados em escala global. Com o que, a falta de pressão vinda das bases, da ação, poderia empurrar o Fórum para posições mais institucionais. O FSM já não tem a centralidade que teve em seu início, na fase do ascenso do movimento altermundista, ainda que sua importância seja importante como um marco geral de trabalho e encontro, sempre e quando se mantenha em sintonia com as lutas sociais.

Outros debates e contradições desafiam o Fórum Social Mundial: como integrar e/ou visualizar os processos de resistência em escala global com um encontro das características do FSM? Como manter este espaço como uma referência útil para a transformação política e social em um contexto carente de vitórias concretas? O viés entre necessidade e realidade é ainda muito grande.

O Fórum Social Mundial se situa em um frágil equilíbrio entre o global e o local, entre ONGs e movimentos sociais, entre institucionalização e autogestão, etc. Trata-se de uma tensão constante. Nairobi, em 2007, nos mostrou a pior cara do FSM; Mumbai, em 2004, uma das melhores. A chave é não esquecer a quem e para que serve o Fórum Social Mundial: um contraponto que deveria ser incompatível com o capitalismo global.

Publicado en Rebelión 15.02.2011

Fonte: cartamaior.com.br

[*] Esther Vivas, participante do Fórum Social Mundial 2011, em Dakar. Xornalista,activista e ensaísta, Esther Vivas,de 33 anos, é unha recoñecida militante do movemento alterglobalizador e unha destacada investigadora do IGOP- Universitat Autónoma de Barcelona, ademais de membro do consello de redacción de revístaa Vento Sur.

Entre os seus ensaios máis recentes destacan "Supermercados, non grazas", do que é co-autora, e "En pé contra a débeda externa", este último de moi recente publicación nos libros de "El Viejo Topo".

Ademais da súa participación crave en IA, traballa en Barcelona na Rede de Consumo Solidario.

E é que Vivas non dedicou os seus anos máis novos só a contra-cumes e foros sociais, senón á Rede contra a Débeda Externa, ao consumo responsable, ao consumo agroecológico, ao comercio xusto. E plasmouno en libros e artigos.
____________________

Enlaces relacionados:

Podes seguir o evento desde a web oficial do Fórum Social Mundial:


Ou desde a Galiza, nos sitios web do propio Foro Social Galego ou desde Altermundo:
______________

mércores, xaneiro 26, 2011

O Fórum Social Mundial -FSM- 10 anos depois

Por Emir Sader [*]
26.01.2011

Dez anos depois da sua primeira edição, o FSM volta à Africa, em um cenário mundial muito diferente daquele de 2001. Naquele momento a hegemonia do modelo neoliberal ainda era grande, a economia mundial não havia entrado em crise e, principalmente, a América Latina ainda era dominada por governos neoliberais –naquele momento com a exceção dos da Venezuela e de Cuba.

Passada uma década, o mundo mudou. A crise econômica, nascida no centro do capitalismo, levou as maiores potencias à estagnação, da qual ainda não conseguem sair, enquanto os países do Sul do mundo, que privilegiam a integração regional e não os TLCs com os EUA, já a superaram e voltaram a crescer. O modelo neoliberal perdeu legitimidade, embora siga dominante, mesmo se com afirmações em contrario e com adequações.

Apesar disso tudo, por fraqueza de alternativas à esquerda, o mundo se tornou mais conservador ainda do que há uma década. Mesmo a vitória de Obama e o fim desprestigiado de Bush, não alteraram essa tendência. A Europa de Merkel, Berlusconi, Sarkozy, Cameron, das agudas crises com os respectivos pacotes de FMI em Portugal, Grécia, Irlanda, Portugal, virou ainda mais à direita.

A grande exceção é a América Latina, não por acaso o continente da sede original do FSM. Nesses dez anos, concomitante à realização dos FSMs, o continente foi elegendo, um atrás do outro, presidentes com compromissos de construção de modelos alternativos ao neoliberalismo que derrotavam nas urnas. Nunca o continente teve tantos governos afinados entre si e na linha posneoliberal de prioridade dos processos de integração regional no lugar dos TLCs com os EUA e prioridade das politicas sociais no lugar dos ajustes fiscais.

No FSM anterior, em Belém, a presença mais significativa foi de 5 presidentes, todos latino-americanos, afirmando seu compromisso com a construção de um outro possível. Todos marginais da política tradicional: um arcebispo ligado ao movimento camponês paraguaio, um dirigente indígena boliviano, um intelectual do pensamento critico equatoriano, um líder militar nacionalista venezuelano, um líder sindical brasileiro

Os 5 representam um movimento mais amplo – que inclui também a Argentina, o Uruguai, El Salvador  -que constrói os únicos processos de integração– Mercosul, Unasul, Conselho Sulamericano de Defesa, Banco do Sul, Alba, União dos Povos Latinoamericanos – que fez com que esses países tenham avançado significativa na sua recuperação econômica, na diminuição das desigualdades sociais, na extensão dos direitos sociais a toda sua população, na afirmação de politica externas soberanas. A América Latina tornou-se a única região do mundo em que governos se identificam com o FSM e avançam na superação do neoliberalismo.

Propostas do FSM conquistaram espaços nesta década, entre as quais talvez nenhuma como o software livre, como instrumento do direito universal à comunicação. Alguns governos adotaram modalidades de regulação sobre a livre circulação do capital financeiro. A recuperação dos recursos naturais privatizados –entre eles a água– foi realizada por governos latino-americanos. A ideia de que o essencial não tem preço, generalizando direitos a todos, tem ido igualmente praticada por governos posneoliberais na América Latina.

Mas, infelizmente, a crise econômica geral não foi capitalizada por alternativas progressistas em outras regiões – especialmente na Europa. Outros temas do FSM tampouco conseguiram avanços, por falta de forças politicas, com arraigo popular e capacidade de liderança, que pudessem transformá-las em políticas concretas.

Onde isso foi possível, onde se deram avanços reais na construção do outro mundo possível, foi quando a força social –de massas e ideológicade propostas– conseguiu se transformar em força política concreta, disputar o poder do Estado e, a partir daí, colocar em prática governos de superação do neoliberalismo. Em distintos graus, isso se está dando na Bolívia, no Brasil, na Argentina, na Venezuela, no Uruguai, no Equador. Porque medidas que superem o neoliberalismo, como a recuperação da capacidade do Estado para induzir o crescimento econômico, para garantir e estender direitos sociais, para defender a soberania nacional, para regular a circulação do capital financeiro, entre outras medidas.

Por isso o outro mundo possível, que tem necessariamente que transcender da esfera social para a politica, encontra nos governos posneoliberais da América Latina seus pontos mais avançados. Enquanto que forças que permanecem auto-recluídas na resistência social, se enfraqueceram, perderam transcendência ou até mesmo desapareceram, sem conseguir colocar em prática concretamente formas de superação do neoliberalismo.

O FSM do Senegal se dá nesse marco politico geral. No anterior, há dois anos, predominou uma certa euforia ingênua e espontaneísta, de que o neoliberalismo –e até mesmo o capitalismo– estariam chegando ao seu final. Estes dois anos reforçaram o argumento de que, sem construção de forças politicas capazes de dirigir processos concretos, que passam pelos Estados –os existentes ou os refundados-, não haverá avanços ou pode até mesmo acontecer retrocessos.

O outro mundo possível está sendo construído concretamente na América Latina, mediante diferentes modalidades de governos posneoliberais , que devem consistir na referência mais rica –nas suas realizações, no seu potencial e também nos seus impasses– para avançar nos ideais que o FSM representou há 10 anos. Mas que, se não superar ele mesmo os limites que se autoimpôs, ameaça seguir girando em falso, dissociado dos processos realmente existentes de construção do outro mundo possível.

[*] Emir Sader, sociólogo e cientista, mestre em filosofia política e doutor em ciência política pela USP - Universidade de São Paulo.

Fonte: Carta Maior - Blog do Emir Sader - Copyleft

___________________

Enlaces relacionados:

Podes seguir o evento desde a web oficial do Fórum Social Mundial:


Ou desde a Galiza, nos sitios web do propio Foro Social Galego ou desde Altermundo:
_________________________

xoves, xaneiro 28, 2010

Estes días un evento de moita importancia percorre o mundo, trata-se do Fórum Social Mundial


Estes días un evento de moita importancia percorre o mundo, trata-se do Fórum Social Mundial que nos seus 10 anos de vida consigueu encher de esperanza aos movimentos sociais que loitan por un outro mundo posíbel.

Desde o pasado 25 de Xaneiro até mañá día 29 no Rio Grande do Sul - Brasil, o "Fórum Social 10 Anos: Grande Porto Alegre", desenvolve máis de 500 atividades descentralizadas nas cidades de Porto Alegre, Gravataí, Canoas, São Leopoldo, Novo Hamburgo e Sapiranga.

O Fórum Social Mundial (FSM) de 2010, que comemorando o seu décimo aniversario, ten lugar de forma descentralizada con 27 eventos territoriais, nacionais e locais espallados polo mundo.

Algúns mandatarios de países, onde se intentan desenvolver políticas transformadoras -non sen unha moi forte presión contraria das institucións e gobernos dos estados do capitalismo belicista e da súa versión neoliberal-, estarán presentes o xa pasaron polo evento: Lula d'a Silva, Evo Morales, Mujica e Fernando Lugo e vários ministros e políticos como: Dilma Rouseff, Marina Silva, Heloisa Helena e Ciro Gomes.

Podes seguir o evento desde a web oficial do Fórum Social Mundial:

Ou desde a Galiza, nos sitios web do propio Foro Social Galego ou desde Altermundo:
______________________

sábado, decembro 26, 2009

Mensaxe de Ano Novo do Secretario Xeral da Federación Sindical Mundial -FSM- [Texto e Vídeo]


Estimad@s amig@s, traballadores me traballadoras, campesiñ@s pobres, desempregad@s, persoas sen fogar, irmáns e irmás de África, Asia-Pacífico, América Latina, Europa e Oriente Medio, en nome da directiva da FSM desexámoslles saúde e forza para o novo ano 2010.

Atopámonos nun período de crise económica internacional. Aumentan o desemprego, a pobreza e a carestía dos alimentos básicos. As guerras imperialistas producen novos refuxiados e novas catástrofes. Os beneficios dos capitalistas aumentan. O pasado ano, a clase obreira levou a cabo grandes loitas masivas e efectivas. No novo ano, as novas loitas poden e deben ser ata máis fortes, para reforzar aínda máis o Movemento Sindical en todo o mundo. A FSM estará na primeira liña destas loitas co obxectivo de defender:
  • Os dereitos de todos os traballadores e traballadoras, os moz@s e as mulleres, por un traballo estable con bos salarios e liberdades sindicais.

  • Os dereitos de todas as persoas á sanidade pública, a educación e a seguridade social.

  • A supervivencia d@s inmigrantes e os refuxiad@s.

  • O cesamento dos despedimentos e as privatizacións.

  • A protección do medio ambiente e a calidade de vida. Como afrontar os problemas derivados do cambio climático.
Reforzaremos o noso Internacionalismo e Solidariedade co pobo de Cuba, cos importantes cambios Bolivarianos que teñen lugar en América Latina, cos pobos de África golpeados polo fame e a SIDA, cos pobos de Asia para abolir o traballo infantil, cos pobos de Europa do Leste para frear a prostitución. Cos loitadores de Fonduras que loitan contra o golpe de estado. Cos nosos irmáns e irmás en Colombia e en Filipinas, aos que asasinan organizacións paramilitares. Loitaremos polo cesamento de todas as guerras imperialistas, pola retirada de Israel de todos os territorios árabes e a fundación dun Estado Independente Palestino con Xerusalén por capital.

Estimad@s compañeir@s,

Para a FSM o 2010 é o ano da educación e formación sindical, con programas concretos de educación sindical en todos os continentes e en todos os países. Prestaremos especial atención aos mozos traballadores, que representan a esperanza para un mundo socialista.

Desexámoslle á Clase Obreira Mundial saúde, forza e loitas efectivas.

Decembro de 2009

George Mavrikos

Fonte: http://www.wftucentral.org/?p=2936&language=es

Video da Mensaxe de Ano Novo do Secretario Xeral da FSM:


Fonte: http://www.youtube.com/watch?v=Qt65XoSS9wo


Sitio web oficial da FSM:
http://www.wftucentral.org/?language=es
_________________________

venres, abril 17, 2009

Comunicado da Federación Sindical Mundial co motivo do vindeiro 1º de Maio: "Día do Internacionalismo Proletario"

1 de maio de 2009: ¡Solidariedade internacional! ¡Coordinación militante internacional! BASTA de despedimentos. BASTA de explotación.

Compañeiros e compañeiras

O Primeiro de maio de 2009, a FSM envía saúdos militantes as traballadoras e traballadores, sen emprego, inmigrantes, as mulleres e á mocidade en todo o mundo e pídevos avanzar nun curso de forte contraataque coordinado do movimento sindical de orientación de clase para defender os nosos dereitos e os nosos logros.

O verdadeiro rostro da globalización capitalista está moi claro agora. Vémolo na inxustiza que existe no mundo, cunha concentración sen precedentes da riqueza en mans duns poucos, mentres que a abafadora maioría das persoas viven os días máis pobres da súa vida. As estatísticas demostran que o 1% da poboación mundial posúe o 40% do total da riqueza, mentres que o 50% da poboación mundial vive na miseria, utilizando o 1% da riqueza mundial. Na India, por exemplo, 48 persoas, multimillonarios, representan ¡o 30% dos ingresos nacionais do país!

Na última reunión da UNCTAD, un delegado africano describiu a situación neste continente, dicindo que o que está sucedendo agora é unha verdadeira transfusión á inversa. O sangue tómase dos países do necesitado Terceiro Mundo e flúe aos países capitalistas desenvolvidos en beneficio das multinacionais e os monopolios.

Actualmente, segundo datos oficiais das Nacións Unidas, a esperanza media de vida en países africanos como Zimbabwe é de 42 anos, en Nixeria e Liberia de 41 anos, 40 anos en Zambia e Angola e en Serra Leona de 37 anos. Esta imaxe mostra a cruel explotación dos imperialistas europeos e estadounidenses no Terceiro Mundo.

Tamén hoxe, nun período de profunda crise económica capitalista que se iniciou nos EE.UU., pasando despois a Europa e propagada en todo o mundo, a OIT estima que o desemprego aumentará aínda máis e o número de persoas desempregadas incrementarase de 190 millóns en 2007 a 210 millóns en 2009. As traballadoras e traballadores están perdendo os seus postos de traballo en todos os sectores, pero especialmente na industria da construción, banca, automoción, metal e turismo. O emprego a tempo parcial con salarios parciais converteuse na norma, co consecuente empeoramento das condicións de traballo, o ataque aos dereitos e liberdades sindicais, así como un impacto dramático sobre as persoas inmigrantes, que se ven obrigadas a regresar aos seus países de orixen.

Fronte a esta situación, a FSM e os sindicatos de orientación de clase non quedan de brazos cruzados. Nos lugares de traballo, en todos os países, en todas as industrias, organizamos a defensa e o contraataque. Promovemos as súas xustas reivindicacións. Estamos en conflito coas políticas dos capitalistas.

Unha iniciativa moi importante da FSM foi o Día Internacional de Acción que organizou o 1 de abril en 55 países de todo o mundo con folgas, manifestacións e moitas outras actividades. O 1 de abril, día internacional de acción contra a explotación do home polo home, demostrou que os traballadores de todo o mundo, dondequiera que estean, teñen a facultade de desenvolver unha acción en común e camiñar con confianza na loita, de estar unidos e ben organizados para facer fronte aos explotadores, porque teñen a razón.

Traballadoras, Traballadores,

Este ano, o Día do Traballo debe ser un día para unha mellor organización da nosa loita contra a explotación no mundo. A crise débena pagar aqueles que causaron, non a clase traballadora. Deben cesar os despedimentos e tomarse medidas xa para quen está en paro e para quen despiden. Elas e as súas familias tamén teñen dereito a vivir.

A FSM chama as traballadoras e traballadores,e aos sindicatos de todo o mundo a mostrar confianza nas súas forzas. Podemos ter éxito. Podemos seguir outro camiño. O exemplo da Revolución Cubana é brillante. Cincuenta anos gañan a batalla aos imperialistas, cincuenta anos de heroica traxectoria con principios, valores, ideais e superioridade. Temos experiencias e leccións que non podemos ignorar e que nos poden guiar. Existe a necesidade dunha coordinación internacional, solidariedade internacional e acción militante.

Traballadoras, Traballadores, desempregadas, inmigrantes, sen teito, labregas e labregas, xente do mar, ...

Neste día, o día máis importante para a clase obreira mundial, sentimos a necesidade de expresar o noso internacionalismo coa loita do pobo palestino que leva a cabo unha loita xusta. Estamos ao lado do pobo de Iraq, Afganistán e Paquistán, que loitan por expulsar do seu país as tropas estranxeiras.

Estamos firmemente co pobo de Venezuela, Bolivia, Ecuador e Nicaragua que loitan para abrir novos camiños para o seu futuro. Unimos a nosa voz á dos pobos de África para que se cancele a débeda dos países africanos. Apoiamos á clase obreira na rexión de Asia e Pacífico que viven en circunstancias difíciles. Seguimos tendo posicións comúns cos traballadores dos países árabes que están loitando contra os plans dos EE.UU., a OTAN e a Unión Europea para o denominado Novo Medio Oriente.

Estimadas compañeiras, estimadas compañeiras, ...

Nesta complicada e difícil contorna internacional necesitamos sindicatos militantes, de orientación de clase e activos. Necesitamos aos sindicatos en primeira liña para loitar polas vidas das persoas, pola paz, a democracia e as liberdades sindicais.

É necesario que os sindicatos eleven a conciencia da clase obreira e achanden o camiño para a súa liberación da explotación capitalista. Neste difícil pero fermoso camiño avanza a FSM.

¡Proletarias e Proletarios do mundo unídevos!

Federación Sindical Mundial

Oficinas Centrales en Atenas

40, Zan Moreas, 117 45 Atenas, GRECIA

Tel: +30210 9214417, +30210 9236700, Fax: +30210 9214517

E-mails: info@wftucentral.org, gensec@wftucentral.org

Web: www.wftucentral.org
___________________

domingo, marzo 08, 2009

Mensaxe da Federación Sindical Mundial co motivo do 8 de Marzo 2009, "Día Internacional das Mulleres"

8 DE MARZO 2009, mensaxe da FSM

En ocasión do Día Internacional da Muller, a Federación Sindical Mundial transmite unha mensaxe de saúdo, felicitación e solidariedade a todas as mulleres do mundo, tanto ás traballadoras, como aquelas que están desempregadas e que nin tan sequera teñen acceso a un emprego digno, estable e seguro neste mundo de hoxe.

Desde tempos remotos as mulleres desempeñaron un papel progresista na loita pola transformación da realidade mundial e pola construción de sociedades máis xustas e libres. As mulleres percorreron un longo camiño, cheo de intensas loitas, reivindicacións e campañas a favor da igualdade de xénero. A pesar dos avances alcanzados, aínda queda moito por facer.


O actual inxusta orde internacional, marcado pola globalización neoliberal, non só perpetuou e ampliado a brecha entre ricos e pobres e a desigualdade de xénero nos mercados laborais, se non que arrastrou consigo o humillante lastre da feminización da pobreza, hoxe día as mulleres representan o 60% dos pobres do mundo.

As mulleres constitúen o 40% da forza de traballo mundial, con todo ingresan ao mercado laboral en traballos desregulados, realizado en condicións indecentes e percibindo moi baixas remuneracións. A maioría soportan traballos de baixa produtividade na agricultura, servizos e sector informal. Son integradas baixo as peores condicións legais, baixo status laboral, o cal colócaas no fondo da xerarquía ocupacional e en condicións de inseguridade laboral, algo que funciona como un instrumento de ataque contra os dereitos laborais.

As mulleres son sometidas a unha intensa discriminación e perciben salarios inferiores aos dos homes, ata polo mesmo traballo. Globalmente, as mulleres gañan entre un 20-30% menos que os homes.

A protección á maternidade para un vasto número de mulleres traballadoras é apenas garantida e as traballadoras que quedan embarazadas soportan ameazas de despedimento, suspensións salariais e incremento dos riscos sanitarios debido ás inadecuadas condicións de traballo.

Cada vez emigran máis mulleres, legal e ilegalmente, en busca dun emprego. Elas representan case o 50% da emigración internacional e son as máis expostas á explotación e o abuso.

Moitas son prostituídas e obxecto de tráfico, ata nenas de entre 7 e 14 anos. Este tráfico prodúcese no interior dos países e nas fronteiras.

A este xa caótico escenario social, a presente crise financeira e económica mundial vén sumar máis agravantes, con particular impacto nos grupos máis vulnerables.

A alta comisionada da ONU para os Dereitos Humanos, Navy Pillay, dixo que as mulleres e nenas polo xeral están expostas a maiores riscos de violencia en tempos de crises, e que os seus dereitos económicos e sociais poden ser tamén socavados. Elas ven reducidas as súas oportunidades de emprego, son obrigadas a aceptar traballos marxinais e mal pagos, e renuncian a servizos básicos para asegurarse alimento e abrigo.

Hoxe día, o desemprego toca directamente a máis de 81 millóns de mulleres e os prognósticos para o 2009 puidesen sumar entre 10 e 22 millóns máis. En moitos casos, as mulleres son as primeiras en ser despedidas e polo xeral están menos capacitadas, polo cal son consideradas máis prescindibles. Segundo, recente Informe da OIT, a taxa de desemprego feminino debe aumentar dun 6.3% no 2008 a un 6.5% ou 7.4% no 2009.

Outra presión adicional sobre as mulleres, refírese ás implicacións da redución e eliminación de servizos sociais públicos ante menor dispoñibilidade de recursos fiscais. Isto pode xerar maior carga doméstica, como o coidado dos nenos e anciáns, se se reducen garderías, asilos e hospitais.

A recente crise alimentaria tamén tivo severos impactos nas mulleres, quen non só asumen a responsabilidade de alimentar ás súas familias e en moitos casos administrar limitados orzamentos familiares, senón que constitúen a forza laboral maioritaria no sector agrícola, como en Asia 50% e en África entre un 60 e 80%.

Sobre as mulleres caerá o maior peso da crise económica mundial. As modestas Metas de Desenvolvemento do Milenio, non poderán alcanzarse no medio deste devastador e explotador sistema capitalista neoliberal coas súas crises.

A Federación Sindical Mundial fai un chamado aos seus membros e a todas as forzas progresistas a loitar por un mundo mellor, por un mundo sen explotación dunhas persoas por outras, pola plena igualdade entre o home e a muller, polas liberdades sindicais e democráticas, contra a globalización capitalista neoliberal, as guerras imperialistas e a destrución do medio ambiente. Fagamos desta data conmemorativa e destes tempos, xornadas de accións, mobilizacións e denuncias demandando que a crise sexa pagada por aqueles que a xeraron e non polas traballadoras e traballadores, nin polos sectores máis vulnerables como as mulleres.

Fonte: FSM
___________________

sábado, febreiro 14, 2009

Declaración da Asemblea dos movementos sociais, FSM 2009, Belém - Brasil

Os movementos sociais do mundo reunímonos con ocasión da celebración do 9º FSM en Belém, na Amazonia onde os pobos resisten á usurpación da natureza, os seus territorios e a súa cultura. ...
por Asemblea dos movementos sociais

NON IMOS PAGAR POLA CRISE, QUE A PAGUEN OS RICOS

Para facer fronte á crise son necesarias alternativas anticapitalistas, antiracistas, anti-imperialistas, feministas, ecolóxicas e socialistas

Os movementos sociais do mundo reunímonos con ocasión da celebración do 9º FSM en Belém, na Amazonia onde os pobos resisten á usurpación da natureza, os seus territorios e a súa cultura. Estamos en América Latina onde nas últimas décadas deuse o reencontro entre os movementos sociais e os movementos indíxenas que desde o seu cosmovisión cuestionan radicalmente o sistema capitalista; e nos últimos anos coñeceu loitas sociais moi radicais que conduciron ao derrocamento de gobernos neoliberais e o surgimiento de gobernos que levaron a cabo reformas positivas como a nacionalización de sectores vitais da economia e reformas constitucionais democráticas.

Neste contexto, os movementos sociais de America latina actuaron de forma acertada: apoiar as medidas positivas que adoptan estes gobernos, mantendo a súa independencia e a súa capacidade de crítica en relación a eles. Esas experiencias axudarannos a reforzar a firme resistencia dos pobos contra a política dos gobernos, das grandes empresas e os banqueiros que están descargando os efectos desta crise sobre as costas das e os oprimidos.

Na actualidade os movementos sociais a escala planetaria afrontamos un desafiou de alcance histórico. A crise capitalista internacional que impacta á humanidade exprésase en varios planos : é unha crise alimentaría, financeira, económica, climática, enerxética, migratoria..., de civilización, que vén a par da crise da orde e as estruturas políticas internacionais.

Estamos ante unha crise global provocada polo capitalismo que non ten saída dentro deste sistema. Todas as medidas adoptadas para saír da crise só buscan socializar as perdas para asegurar a supervivencia dun sistema baseado na privatización de sectores estratéxicos da economía, dos servizos públicos, dos recursos naturais e enerxéticos, a mercantilización da vida e a explotación do traballo e da natureza, así como a transferencia de recursos da periferia ao centro e dos traballadores e traballadoras á clase capitalista.

Este sistema réxese pola explotación, a competencia exarcebada, a promoción do interese privado individual en detrimento do colectivo e a acumulación frenética de riqueza por un puñado de adiñeirados. Xera guerras sanguentas, alimenta a xenofobia, o racismo e os extremismos relixiosos; agudiza a opresión das mulleres e incrementa a criminalización dos movementos sociais. No cadro destas crises, os dereitos dos pobos son sistematicamente negados. A salvaxe agresión do goberno israelí contra o pobo palestino, violando o dereito internacional, constitúe un crime de guerra, un crime contra a humanidade e un símbolo desta negación que tamén sofren outros pobos do mundo. Esta vergoñosa impunidade debe terminar. Os movementos sociais reafirman aquí o seu activo sostén á loita do pobo palestino así como todas as accións dos pobos do mundo contra a opresión.

Para facer fronte a esta crise é necesario ir á raíz dos problemas e avanzar os máis rapidamente posible cara á construción dunha alternativa radical que erradique o sistema capitalista e a dominación patriarcal.

É necesario construír unha sociedade baseada na satisfacción das necesidades sociais e o respecto dos dereitos da natureza, así como na participación popular nun contexto de plenas liberdades políticas. É necesario garantir a vixencia de todos os tratados internacionais sobre os dereitos civís, políticos, sociais e culturais [individuais e colectivos], que son indivisibles.

Neste camiño temos que loitar, impulsando a máis ampla mobilización popular, por unha serie de medidas urxentes como:
  • A nacionalización da banca sen indemnización e baixo control social
  • Redución do tempo de traballo sen redución do salario
  • Medidas para garantir a soberanía alimentaría e enerxética
  • Pór fin ás guerras, retirar as tropas de ocupación e desmantelar as bases militares estranxeiras
  • Recoñecer a soberanía e autonomía dos pobos, garantindo o dereito á autodeterminación
  • Garantir o dereito á terra, territorio, traballo, educación e saúde para todas e todos
  • Democratizar os medios de comunicación e de coñecemento ....
O proceso de emancipación social que persegue o proxecto ecoloxista, socialista e feminista do século 21 aspira a liberar á sociedade da dominación que exercen os capitalistas sobre os grandes medios de produción, comunicación e servizos, apoiando formas de propiedade de interese social: pequena propiedade territorial familiar, propiedade pública, propiedade cooperativa, propiedade comunal e colectiva ...

Esta alternativa debe ser feminista porque resulta imposible construír unha sociedade baseada na xustiza social e a igualdade de dereitos se a metade da humanidade é oprimida e explotada.

Para rematar, comprometémonos a enriquecer o proceso da construción da sociedade baseada no "bo vivir" recoñecendo o protagonismo e a achega dos pobos indíxenas.

Os movementos sociais estamos ante unha ocasión histórica para desenvolver iniciativas de emancipación a escala internacional. Só a loita social de masas pode sacar ao pobo da crise. Para impulsala é necesario desenvolver un traballo de base de concienciación e mobilización.

O desafiou para os movementos sociais é lograr a converxencia das mobilizacións globais a escala planetaria e reforzar a nosa capacidade de acción favorecendo a converxencia de todos os movementos que buscan resistir todas as formas de opresión e explotación.

Para iso comprometémonos a:

Desenvolver unha semana de acción global contra o capitalismo e a guerra do 28 de marzo ao 4 de abril 2009
:
  • Mobilización contra o G-20 o 28 de marzo;
  • Mobilización contra a guerra e a crise o 30 de marzo;
  • Día de solidariedade co pobo palestino impulsando o boicot, as desinversiones e sancións contra Israel, o 30 de marzo;
  • Mobilización contra a OTAN na súa 60 aniversario 4 de abril;
Fortalecer as mobilizacións que desenvolvemos anualmente:
  • 8 de marzo: Día internacional da Muller
  • 17 de abril: Día Internacional pola Soberanía Alimentaría
  • 1 de Maio: Día Internacional dos traballadores e traballadoras
  • 12 de outubro: Mobilización Global de loita pola Nai Terra contra a colonización e a mercantilización da Vida
  • Impulsar as axendas de resistencia contra o cume do G-8 en Sardeña, o cume climático en Copenhague, o cume das Américas en Trinidad e Tobago...
Respondamos á crise con solucións radicais e iniciativas emancipatorias.

Esta vergoñosa impunidade debe terminar. Os movementos sociais reafirman aquí o seu activo sostén á loita do pobo palestino así como todas as accións dos pobos do mundo contra a opresión.
_________________________

Minga Informativa de Movimentos Sociais:

Fonte: http://www.movimientos.org/

Documentos do Fórum Social Mundial 2009, celebra na cidade Brasileira de Belem do Pará, entre os días 27 de Xaneiro e 1 de Febreiro.

Declaração da Assembleia de Mulheres

Nós feministas propomos transformações profundas e radicais das relações entre os seres humanos e com a natureza. (01/02/09)

Declaração da Assembléia por Justiça Climática

Por séculos, o produtivismo e o capitalismo industrial vêm destruindo nossas culturas, explorando nossa mão de obra e envenenando nosso meio ambiente. (31/01/09)

Movimentos cobram programa anticapitalistas para sair da crise

Os presidentes da Venezuela, Hugo Chávez, do Paraguai, Fernando Lugo, da Bolívia, Evo Morales e do Equador, Rafael Correa tiveram um encontro com os movimentos sociais na tarde desta quinta-feira (29). (30/01/09)

“O grande papel deste Fórum é reafirmar que este modelo não tem futuro”

Em entrevista, Sérgio Haddad, coordenador geral da Ação Educativa afirma que o FSM é tão importante que até os meios de comunicação coorporativos estão mais sensíveis a ele. (29/01/09)

Sob a chuva da Amazônia, todos os povos reunidos

Representantes de todos os cantos do mundo celebram o “outro mundo possível” (27/01/09)

Unificar as lutas por um mundo melhor

De 27 de janeiro a 02 de fevereiro Belém se transformará na cidade das lutas sociais por um mundo melhor. (26/01/09)

FSM 2009: Indígenas pretendem criar agenda comum de luta em defesa do meio ambiente

De 27 de janeiro a 1º de fevereiro, quase 3 mil indígenas do mundo estaram em Belém, Pará, em Fórum Social Mundial (FSM), esperam firmar uma agenda comum de lutas intercontinental para enfrentar a crise ambiental e intensificar a articulação e mobilização internacional dos povos indígenas. (22/01/09)

_________________________

venres, xaneiro 25, 2008

Comunicado do Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, para a xornada de Acción Global do 26 de xaneiro de 2008

O Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, decideu participar na xornada internacional de Acción Global, convocada polo Foro Social Mundial, para o 26 de xaneiro de 2008 [FSM-WSF-2008].

Na Galiza esta xornada vai consistir nunha Asembleia Popular e unha pequena Feria de colectivos, sindicatos, plataformas e todo tipo de organizacións sociais que se celebrará na Facultade de Historia da universidade compostelán, co obxectivo de constituir o Foro Social Galego.

O Comité Cidadán, elaborou o seguinte comunicado para presentar na xornada de Acción Global:

Comunicado do Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, para a xornada de Acción Global do 26 de xaneiro de 2008, convocata polo Foro Social Mundial

A planta de Gas de Reganosa ubicada no interior da Ría de Ferrol constitue a maior agresión medioambiental que se está a producir no país. Un caso gravísimo de corrupción financieira e política, exemplo dun modelo de capitalismo salvaxe ,no que unha minoría, para acadar o máximo beneficio, non repara en por en peligro de morte a miles de persoas ou liquidar un ecosistema do que dependen centos de mariscadores e a suas familias. A impunidade con que esa minoría asalta a legalidade vixente para acadar os seus propósitos, só é posible pola complicidade institucional (forzas políticas maioritarias) e mediática. Serva o exemplo recente: A Diputacion de A Coruña ,o Pleno do Concello de A Coruña, ou determinados cargos da Xunta homenaxeando como empresario exemplar a un dos impulsores de Reganosa (Sr. Tojeiro) e principal beneficiario deste caso de corrupción.

Dende a sua contitución no ano 2001, o Comité Cidadan de Emerxencia da Ría de Ferrol, así como a Asemblea Cidadán integrada por mais de cincuenta asociacions veciñais, ecoloxistas e culturais; veñen liderando a oposición cidadá a Reganosa, ao traverso da movilización social, da denuncia xudicial, administrativa e mediática.Unha loita que acabou rachando, a partires de maio do 2007, os muros de silencio impostos polo entramado que promove Reganosa, tralo bloqueo da entrada dos gaseiros na Ría,o peche dos veciños de Mugardos, a publicación do libro” Muros de Silencio” ou a divulgación de documentais, como “Un gasoducto no meu xardin” ou ”O salario do silencio”.

Cómo xurde Reganosa? Por qué a ubicación no interior da Ría?

No ano 1997, o Goberno Central privatiza Enagas , e ésta cancela o proxecto de Planta de Gas no Porto Exterior, a pesares de que tiña xa aprobada a Declaracion de Impacto Ambiental, e o lugar previsto gozaba do consenso social e político da bisbarra. Esta circunstancia foi aproveitada polo Sr. Tojeiro para, co apoio de Fraga , promover a construcción dunha planta de gas dentro da Ría de Ferrol, a carón do complexo petroquímico da súa propiedade “ Forestal del Atlantico” e cuia concesión marítimo terrestre caduca no 2017. Este acordo sustanciase no convenio asinado entre Fraga e os socios de Reganosa en xullo do 2000, nel se recolle en clausula confidencial, o compromiso da Xunta coa ubicación e a resolución dos problemas de viabilidade económica ou administrativa que tivese Reganosa. Como se comprobou mais tarde coa ubicación en Punta Promontoiro, o Sr.Tojeiro non só pretendia dotarse dun parauguas para prorrogar a concesión de Forestal do Atlántico, senon que levou a cabo un pelotazo urbanístico: unha soa parcela –na que logo se asentaron os tanques da planta- segregada de Forestal e rexistrada en Febreiro do 2001 por un valor de 47 millons de ptas. é transferida a Reganosa, un mes despois, por un importe de 737 millóns das antigas ptas.

Situacion Actual e Perspectiva

A planta de Reganosa dende a súa entrada en funcionamento en probas o pasado mes de maio, converteuse pola entrada de gaseiros cargados na Ría, nunha ameaza real para a vida de miles persoas; para a riqueza marisqueira e o emprego; o patrimonio e o potencial turístico da Ría de Ferrol.

O pasado 7 de Novembro a Area de Industria e Enerxía de A Coruña, dependente do Ministerio de Industria, aprobou a Acta de Posta en Servicio da Planta, que o Comité Cidadán ten recorrido por canto Reganosa non ten acreditada a solución os condicionados da súa licencia de construcción, entre eles, o da distancia suficiente ata as poboacións según require o artigo 12 da Directiva 96/82/CE (Seveso II), incumplindo tamén os 2000 m que require o RAMINP. Outro requisito tamén imposible de resolver é a saida dos gaseiros nunha situación de emerxencia durante unha descarga ou no seu tránsito polo interior da Ría,según a norma EN-1532.

O Goberno Central ten a competencia e a oportunidade de paralizar a actividade de Reganosa sin ter que pagar indemnización algunha,en base os condicionados que non ten cumplimentados e que ademais son imposibles de resolver dentro da Ría .É por iso que reclamamos do Ministerio de Industria que revoque a Acta da Posta en Servicio de Reganosa.

O Tribunal Superior de Xusticia de Galicia pronunciouse a través de dúas sentencias que anulan a tramitación medioambiental de Reganosa, recorridas ante o Tribunal Supremo por Reganosa e a Xunta de Galicia, estando pendentes de que sexan ratificadas. Están admitidos a trámite por diferentes Tribunais, 12 contenciosos. Asemade foron presentadas sendas denuncias no mes de Novembro diante da Comision da Competencia, Medioambiente e Comision de Peticións do Parlamento Europeo.

O CCE, seguirá promovendo iniciativas tanto de orde xurídica,administrativa,de sensibilización,e de movilización social ata acadar paralizar a ameaza de Reganosa, antes de que ocorra unha catástrofe que poida provocar miles de vítimas. Como parte integrante da “Rede Galicia Non Se Vende” nos movilezaremos para acadar que a manifestación “Contra a destrucción do territorio” a celebrar o vindeiro 17 de Febreiro en Santiago sexa un éxito.

Ferrol a 25-01-2008
___________________
Apoio económico para que
o Comité Cidadán de Emerxencia
poida desenvolver a súa actividade:

Blog solidario coa veciñanza de Meá
C.c. en BBVA, titular: Carmelo Teijeiro e otros.
Para ingresar desde unha oficina bancaria desde dentro do Estado:
0182-0181-59-0201548440

Para ingresar desde unha oficina bancaria desde fóra do Estado:
Codigo BIC: BBVAESMMXXX
IBAN
ES96 0182 0181 5902 0154 8440

Blog solidario coa veciñanza de Meá

martes, xaneiro 01, 2008

Carta de Princípios do Fórum Social Mundial

O Comitê de entidades brasileiras que idealizou e organizou o primeiro Fórum Social Mundial, realizado em Porto Alegre de 25 a 30 de janeiro de 2001, considera necessário e legítimo, após avaliar os resultados desse Fórum e as expectativas que criou, estabelecer uma Carta de Princípios que oriente a continuidade dessa iniciativa. Os Princípios contidos na Carta, a ser respeitada por tod@s que queiram participar desse processo e organizar novas edições do Fórum Social Mundial, consolidam as decisões que presidiram a realização do Fórum de Porto Alegre e asseguraram seu êxito, e ampliam seu alcance, definindo orientações que decorrem da lógica dessas decisões.

1. O Fórum Social Mundial é um espaço aberto de encontro para o aprofundamento da reflexão, o debate democrático de idéias, a formulação de propostas, a troca livre de experiências e a articulação para ações eficazes, de entidades e movimentos da sociedade civil que se opõem ao neoliberalismo e ao domínio do mundo pelo capital e por qualquer forma de imperialismo, e estão empenhadas na construção de uma sociedade planetária orientada a uma relação fecunda entre os seres humanos e destes com a Terra.

2. O Fórum Social Mundial de Porto Alegre foi um evento localizado no tempo e no espaço. A partir de agora, na certeza proclamada em Porto Alegre de que "um outro mundo é possível", ele se torna um processo permanente de busca e construção de alternativas, que não se reduz aos eventos em que se apóie.

3. O Fórum Social Mundial é um processo de caráter mundial. Todos os encontros que se realizem como parte desse processo têm dimensão internacional.

4. As alternativas propostas no Fórum Social Mundial contrapõem-se a um processo de globalização comandado pelas grandes corporações multinacionais e pelos governos e instituições internacionais a serviço de seus interesses, com a cumplicidade de governos nacionais. Elas visam fazer prevalecer, como uma nova etapa da história do mundo, uma globalização solidária que respeite os direitos humanos universais, bem como os de tod@s @s cidadãos e cidadãs em todas as nações e o meio ambiente, apoiada em sistemas e instituições internacionais democráticos a serviço da justiça social, da igualdade e da soberania dos povos.

5. O Fórum Social Mundial reúne e articula somente entidades e movimentos da sociedade civil de todos os países do mundo, mas não pretende ser uma instância representativa da sociedade civil mundial.

6. Os encontros do Fórum Social Mundial não têm caráter deliberativo enquanto Fórum Social Mundial. Ninguém estará, portanto autorizado a exprimir, em nome do Fórum, em qualquer de suas edições, posições que pretenderiam ser de tod@s @s seus/suas participantes. @s participantes não devem ser chamad@s a tomar decisões, por voto ou aclamação, enquanto conjunto de participantes do Fórum, sobre declarações ou propostas de ação que @s engajem a tod@s ou à sua maioria e que se proponham a ser tomadas de posição do Fórum enquanto Fórum. Ele não se constitui portanto em instancia de poder, a ser disputado pelos participantes de seus encontros, nem pretende se constituir em única alternativa de articulação e ação das entidades e movimentos que dele participem.

7. Deve ser, no entanto, assegurada, a entidades ou conjuntos de entidades que participem dos encontros do Fórum, a liberdade de deliberar, durante os mesmos, sobre declarações e ações que decidam desenvolver, isoladamente ou de forma articulada com outros participantes. O Fórum Social Mundial se compromete a difundir amplamente essas decisões, pelos meios ao seu alcance, sem direcionamentos, hierarquizações, censuras e restrições, mas como deliberações das entidades ou conjuntos de entidades que as tenham assumido.

8. O Fórum Social Mundial é um espaço plural e diversificado, não confessional, não governamental e não partidário, que articula de forma descentralizada, em rede, entidades e movimentos engajados em ações concretas, do nível local ao internacional, pela construção de um outro mundo.

9. O Fórum Social Mundial será sempre um espaço aberto ao pluralismo e à diversidade de engajamentos e atuações das entidades e movimentos que dele decidam participar, bem como à diversidade de gênero, etnias, culturas, gerações e capacidades físicas, desde que respeitem esta Carta de Princípios. Não deverão participar do Fórum representações partidárias nem organizações militares. Poderão ser convidados a participar, em caráter pessoal, governantes e parlamentares que assumam os compromissos desta Carta.

10. O Fórum Social Mundial se opõe a toda visão totalitária e reducionista da economia, do desenvolvimento e da história e ao uso da violência como meio de controle social pelo Estado. Propugna pelo respeito aos Direitos Humanos, pela prática de uma democracia verdadeira, participativa, por relações igualitárias, solidárias e pacíficas entre pessoas, etnias, gêneros e povos, condenando todas as formas de dominação assim como a sujeição de um ser humano pelo outro.

11. O Fórum Social Mundial, como espaço de debates, é um movimento de idéias que estimula a reflexão, e a disseminação transparente dos resultados dessa reflexão, sobre os mecanismos e instrumentos da dominação do capital, sobre os meios e ações de resistência e superação dessa dominação, sobre as alternativas propostas para resolver os problemas de exclusão e desigualdade social que o processo de globalização capitalista, com suas dimensões racistas, sexistas e destruidoras do meio ambiente está criando, internacionalmente e no interior dos países.

12. O Fórum Social Mundial, como espaço de troca de experiências, estimula o conhecimento e o reconhecimento mútuo das entidades e movimentos que dele participam, valorizando seu intercâmbio, especialmente o que a sociedade está construindo para centrar a atividade econômica e a ação política no atendimento das necessidades do ser humano e no respeito à natureza, no presente e para as futuras gerações.

13. O Fórum Social Mundial, como espaço de articulação, procura fortalecer e criar novas articulações nacionais e internacionais entre entidades e movimentos da sociedade, que aumentem, tanto na esfera da vida pública como da vida privada, a capacidade de resistência social não violenta ao processo de desumanização que o mundo está vivendo e à violência usada pelo Estado, e reforcem as iniciativas humanizadoras em curso pela ação desses movimentos e entidades.

14. O Fórum Social Mundial é um processo que estimula as entidades e movimentos que dele participam a situar suas ações, do nível local ao nacional e buscando uma participação ativa nas instâncias internacionais, como questões de cidadania planetária, introduzindo na agenda global as práticas transformadoras que estejam experimentando na construção de um mundo novo solidário.

Aprovada e adotada em São Paulo, em 9 de abril de 2001, pelas entidades que constituem o Comitê de Organização do Fórum Social Mundial, aprovada com modificações pelo Conselho Internacional do Fórum Social Mundial no dia 10 de junho de 2001.

venres, decembro 21, 2007

26 de xaneiro de 2008: día da Mobilización e Acción Global


26 DE XANEIRO DE 2008
Día da Mobilización e Acción Global


CARA UN FORO SOCIAL GALEGO

Organizacións cívicas e sociais galegas participantes no proceso de Foro Social Mundial dende xaneiro de 2001 convocamos a un acto cívico de mobilización para expresar dende o noso país a solidariedade coas principais reinvindicacións do movemento antiglobalización.


ASAMBLEA DE MOVEMENTOS SOCIAIS GALEGOS E FEIRA DE ASOCIACIÓNS

Sábado 26 de xaneiro 11.30h

Facultade de Xeografía Historia Santiago

CHAMAMOS A TODOS OS MOVEMENTOS SOCIAIS GALEGOS A PARTICIPAR NUNHA ASEMBLEA HORIZONTAL, SEN XERARQUÍAS E REXIDA POLA CARTA DE PRINCIPIOS DO FSM, CO OBXECTIVO DE CREAR UN ESPAZO DE REFLEXIÓN PARA CAMIÑARMOS CARA UN FORO SOCIAL GALEGO.


ENVÍA A TÚA ADHESIÓN

(nome da organización ou da persoa e contacto) A: info@altermundo.org paz@sgep.org fsg@galizasempre.org


FEIRA DE ASOCIACIÓNS E ALTERNATIVAS:

No claustro da Facultade de Xeografía e Historia da USC.

Espazo de balde pero limitado.

As organizacións interesadas en dispoñer dun espazo para amosar materiais, ideas ou o que consideren deben contactar antes do 15 de xaneiro con: info@altermundo.org

Toda a información en: http://altermundo.org/


MÁIS INFORMACIÓN:

Cara un Foro Social Galego
http://altermundo.org/portal/content/blogsection/43/358/lang,gl_ES/

Materiais promocionais
http://altermundo.org/portal/content/view/1112/358/lang,gl_ES/

O chamamento internacional
http://altermundo.org/portal/content/view/699/364/lang,gl_ES/

Sitio do FSM 2008
http://www.wsf2008.net/pt-br

Sitio do Fórum Social Mundial
http://www.forumsocialmundial.org.br/
_________________


DIVERSAS ORGANIZACIÓNS SOCIAIS GALEGAS IMPULSAN A CREACIÓN DUN FORO SOCIAL GALEGO

O 26 de xaneiro celebrarase unha Asemblea de movementos sociais en Santiago

Santiago, venres 21 decembro 07

Os abaixo asinantes, organizacións cívicas e sociais galegas e participantes no proceso do Foro Social Mundial dende Xaneiro de 2001, convocamos a un acto cívico de movilización para expresar dende o noso país, a solidariedade coas principais reivindicacións do movemento antiglobalización.

Por esta razón, convocamos a unha Asemblea de Movementos Sociais Galegos, así como a unha Feira de Asociacións (organizacións interesadas, contactar antes do 15 de xaneiro con info@altermundo.org), para o día de mobilización e acción global que este ano sustitúe ó Foro Social Mundial centralizado.

A Asemblea e a Feira realizaranse na Facultade de Xeografía e Historia de Santiago de Compostela, o día 26 de xaneiro do 2008 ás 11:30 da mañá. O obxectivo desta Asemblea, escollida para manter o confronto co Foro Económico Mundial de Davos, encontro da elite neoliberal que acontece sempre no mes de xaneiro desa vila alpina, será o de iniciar a andaina necesaria cara un Foro Social Galego (FSG).

O noso compromiso coa realidade local é o noso compromiso coa transformación global:
  • Contra a globalización neoliberal

  • Para erradicar a pobreza

  • Pola paz e contra o armamentismo

  • Pola profunda reforma do sistema de institucións internacionais

  • Abolición da débeda externa

  • Igualdade real das mulleres

  • Sustentabilidade ecolóxica

  • Defensa dos recursos naturais

  • Sobreranía dos pobos

  • Agricultura e alimentación fóra da OMC

  • Recoñecemento do dereito dos pobos á Soberanía Alimentaria
___________

De: club.inter.prensa@xunta.es
Para: artabra21@gmail.com
Fecha: 21 de dezembro de 2007 15:13
Asunto: DIVERSAS ORGANIZACIÓNS SOCIAIS IMPULSAN A CREACIÓN DO FORO SOCIALGALEGO

ROLDA DE PRENSA HOXE NO CIPNA


NA FOTOGRAFÍA:

SENTAD@S:-

CARME FREIRE, do Sindicato Labrego Galego-

MANOEL SANTOS, de Altermundo.org-

XOSÉ MANUEL BEIRAS, presidente da Fundación Galiza Sempre-

MANUEL DIOS, Seminario Galego de Educación para a Paz

DE PÉ:-

XAN DURO, Verdegaia-

ALFREDO IGLESIAS, do STEG-

PILAR ESTÉVEZ, da Marcha Mundial de Mulleres en Compostela-

CONSUELO MARTÍNEZ, da CIG-

FRANCISCO JAVIER MONTERO DONGIL, de CCOO-

JUAN RAMÓN PAIS ANDRADE, de UXT
______________